Page 29 - book-online
P. 29
Àòàìûí äîñòëàðû
Mürşüdün xanımı özündәn bir neçә il sonra öldü.
Ölümündәn bir az әvvәl mәni, bacı-qardaşlarımı yanına
çağırdı. Hamımıza ayrı-ayrılıqda baxıb, qәribә tәrzdә
güldü. Arada xәyala daldı. Sonra birdәn gözlәrini açdı,
әrinin adını çәkәrәk var sәsi ilә bağırdı:
– Gәldi, gәldi! Yenә mәni çağırır. Yox, yox, sәnin
yanına getmәk istәmirәm!
Maltada bәrabәr keçirdiklәri uzun әsarәt hәyatında
mürşüdün ruh sakitliyini anladan sәhifәlәr, atamın o
illәrә aid xatirәlәrinin әn gözәl parçalarından birini tәşkil
etmәkdәdir.
Mütәfәkkir hәbsxananın bir küncünü әsl tәkkә halına
gәtirmişdi. Bir zamanlar mәmlәkәtdә yüksәk mövqe
tutmuş әsirlәr hәr gün әtrafında dövrә vurub oturur,
ondan sәbir, sükunәt, daxili rahatlıq vә nәfsә sahiblik
dәrsi alırdılar. Bu dәrslәr zamanı әn kiçik sәs belә
çıxmazdı. Hәr kәs özünü qeyb etmiş kimi, qulaq kәsilib
dinlәyirdi. Sözlәri bәzәn cәzbә halında dodaqlarından
axıb tökülürdü. Vә tәbii ki, belә hallarda nitqindәki
mәntiq, ardıcıllıq, fikir yükü dağınıq şәklә düşürdü.
Amma hәr şeyә rәğmәn, dәrsin sonunda dinlәyәnlәr
ağır әsarәt hәyatına daha bir neçә gün dözüb davam
gәtirmәk üçün ruhlarında, qәlblәrindә yeni güc vә imkan
tapırdılar.
Sahib olduğu qüdrәt vә şöhrәtә baxmayaraq, dövrünün
әn sadә yaşayan insanlarından biri idi. Evi mәhәllә
içindәki ortasәviyyәli görkәmini heç zaman dәyişmәdi.
Çünki bir mәsәlә vardı ki, mürşüd ictimai әxlaq sahәsindә
verdiyi dәrslәrin sәrhәdini qәtiyyәn aşmırdı. Mәnsub
olduğu partiyanın bir qisim ikinci, üçüncüdәrәcәli
adamlarının ruhuna, varlığına hakim kәsilәn şәxsi mәnfәәt
ehtirasları qarşısında sәssiz-sәmirsiz dayanıb dururdu.
29
Mürşüdün xanımı özündәn bir neçә il sonra öldü.
Ölümündәn bir az әvvәl mәni, bacı-qardaşlarımı yanına
çağırdı. Hamımıza ayrı-ayrılıqda baxıb, qәribә tәrzdә
güldü. Arada xәyala daldı. Sonra birdәn gözlәrini açdı,
әrinin adını çәkәrәk var sәsi ilә bağırdı:
– Gәldi, gәldi! Yenә mәni çağırır. Yox, yox, sәnin
yanına getmәk istәmirәm!
Maltada bәrabәr keçirdiklәri uzun әsarәt hәyatında
mürşüdün ruh sakitliyini anladan sәhifәlәr, atamın o
illәrә aid xatirәlәrinin әn gözәl parçalarından birini tәşkil
etmәkdәdir.
Mütәfәkkir hәbsxananın bir küncünü әsl tәkkә halına
gәtirmişdi. Bir zamanlar mәmlәkәtdә yüksәk mövqe
tutmuş әsirlәr hәr gün әtrafında dövrә vurub oturur,
ondan sәbir, sükunәt, daxili rahatlıq vә nәfsә sahiblik
dәrsi alırdılar. Bu dәrslәr zamanı әn kiçik sәs belә
çıxmazdı. Hәr kәs özünü qeyb etmiş kimi, qulaq kәsilib
dinlәyirdi. Sözlәri bәzәn cәzbә halında dodaqlarından
axıb tökülürdü. Vә tәbii ki, belә hallarda nitqindәki
mәntiq, ardıcıllıq, fikir yükü dağınıq şәklә düşürdü.
Amma hәr şeyә rәğmәn, dәrsin sonunda dinlәyәnlәr
ağır әsarәt hәyatına daha bir neçә gün dözüb davam
gәtirmәk üçün ruhlarında, qәlblәrindә yeni güc vә imkan
tapırdılar.
Sahib olduğu qüdrәt vә şöhrәtә baxmayaraq, dövrünün
әn sadә yaşayan insanlarından biri idi. Evi mәhәllә
içindәki ortasәviyyәli görkәmini heç zaman dәyişmәdi.
Çünki bir mәsәlә vardı ki, mürşüd ictimai әxlaq sahәsindә
verdiyi dәrslәrin sәrhәdini qәtiyyәn aşmırdı. Mәnsub
olduğu partiyanın bir qisim ikinci, üçüncüdәrәcәli
adamlarının ruhuna, varlığına hakim kәsilәn şәxsi mәnfәәt
ehtirasları qarşısında sәssiz-sәmirsiz dayanıb dururdu.
29
