Page 432 - antologiya

Türkiyə ədəbiyyatı antologiyası

hiss elәmişdim. Hәmin anda boyunbağını ona uzadan
bibim bu sözlәrdәn diksinәrәk boşalmış boğçasını tәlәsik
götürüb qalxdı. Nişanlıma baxdım. Nә qәlәt elәdiyini
bilmirdi.

Olan olmuşdu artıq.
Bibimin otağına girәndә gördüm ki, әllәri qoynunda
divanın pәncәrәyә yaxın yerindә oturub. Sifәtindәki
yalançı tәbәssümü zorla saxlayırdı. “Gәrәk onu tәk
buraxmazdın”, – deyib udqundu. Әslindә özü tәk qalmaq
istәyir, düşdüyü vәziyyәtlә mәni narahat elәmәk istәmirdi.
“Düz deyir, hamısı lazımsız әşyalardı. Mәn dә, nә isә...” –
deyib әlini yüngülcә havada yellәdi.
Axır ki, özünü saxlaya bilmәdi. Bibimin göz yaşları
ürәyimә leysan kimi axdı.

432