Page 336 - antologiya

Türkiyə ədəbiyyatı antologiyası

çәkәcәklәr. Ona görә elә bu gecә çıxın! Heç yerdә dayanıb
vaxt itirmәyin, birbaş Lefkoşeyә gedin, sizi orada qarşı-
layacaqlar. Lәngimәyin, yaxşı?

– Yәni vәziyyәt bu qәdәr pisdi?
– Bәli, çox pisdi!
Sağ yanağında xal olan bu bığlı qara oğlan tәlәsik
getdi. Çakır dayı ara qapını açıb onun arxasınca küçәyә
çıxdı; küçә bomboş idi, ağaclar başını aşağı әyib
susmuşdu: sanki hәm dә susamışdılar. Çakır dayı keçәl
başını qaşıdı. Bir azdan arvadı da arxasınca qapıya çıxdı.
Görünür, ona görә narahat olmuşdu.
– Nә daş kimi dayanıb durmusan?! Gәl, gir içәri!
– Әşi, heç yana getmirәm, burdayam.
– Tez ol, eşәlәnmә, gir içәri!
– Gәlirәm, gәlirәm.
Qapının ağzında әli belindә dayanan arvad açılan
336 örpәyini dartışdırıb әrinә sәrt-sәrt baxdı:
– Ay kişi, qanımı qaraltma, gecәnin bu vaxtı hara
gedirsәn?
– Heç hara getmirәm.
– Yaxşı görәk, doğrudan?
– Hә, doğrudan!
– Bәs sәhәrdәn o cavan oğlanla nә danışırdın?
– Evdә deyәrәm.
Hәlimә arvad arxasını qapıya söykәyib әrinә yol
verdi, Çakır dayı içәri girәn kimi qapı örtüldü, cәftәsi
bağlandı.
– Mәnә cavab vermәdin, ay kişi. Getmәkdәn danışır-
dız, nә söhbәtdi bu?
– Lefkoşeyә gedәyәcәyik.
– Lefkoşeyә?
– Hә!
– Niyә ki?
– Bizi orada qarşılayacaqlar.