Page 190 - antologiya
P. 190
Türkiyə ədəbiyyatı antologiyası
– Nә bilim? Evdә heç nә yoxdur axı! İstәyirsәn get
bir şey al.
– Nә alım? De, alım. Bilirsәn ki, bazar-dükan mәnlik
deyil.
Qadın mәtbәxdәn gәtirdiyi tor zәnbili kişiyә verdi:
– Mәtbәx bomboşdur. Bu vaxt nә tapsan, al. Әt, çö-
rәk, pendir, yumurta, kahı, limon, nә tapsan, al. Zәnbili
doldur. Mәn dә evi yığışdırım. Sәn olmayanda daha rahat
işlәyirәm.
Kişi әlindә zәnbil evdәn çıxdı. O çıxan kimi, qadın
işә başladı. Zalın, qonaq otağının tozunu aldı, tәmizlәdi,
süpürdü. Mәtbәxin kaşılarını sildi. Çantalarını açıb çirkli
paltarları seçdi.
Kişi tәxminәn bir saat sonra, gün batana yaxın qayıt-
dı. Zәnbili – bazarlığını mәtbәx masasının üstünә qoydu.
Qadın gәldi. Zәnbili boşaltmağa, bağlamaları açmağa
190 başladı. Әti, pendiri, limonları, yumurtaları boşaldanda
әlinә әt bağlamasına oxşar bağlama keçdi. Әllәşdirib
yoxladı. Burnuna tutdu:
– Bu nәdir?
Kişi:
– Onu deyirsәn? – yaxınlaşıb cavab verdi. – Ciyәr
aldım. Pişik üçün.
Qadın bağlamanı masanın üstünә qoydu:
– Ağlına yaxşı gәlib.
– Haralardadır, görәsәn?
– Ayvaz?
– Hә dә, Ayvaz!
– İndi gәlәr.
Kişi mәtbәxin pәncәrәsindәn evin yan-yörәsinә
baxdı:
– Gözünә dәymәdi?
–Yox.
Kişi bu dәfә mәtbәxin hәyәtә açılan qapısını açıq
qoydu. Çağırdı:
– Nә bilim? Evdә heç nә yoxdur axı! İstәyirsәn get
bir şey al.
– Nә alım? De, alım. Bilirsәn ki, bazar-dükan mәnlik
deyil.
Qadın mәtbәxdәn gәtirdiyi tor zәnbili kişiyә verdi:
– Mәtbәx bomboşdur. Bu vaxt nә tapsan, al. Әt, çö-
rәk, pendir, yumurta, kahı, limon, nә tapsan, al. Zәnbili
doldur. Mәn dә evi yığışdırım. Sәn olmayanda daha rahat
işlәyirәm.
Kişi әlindә zәnbil evdәn çıxdı. O çıxan kimi, qadın
işә başladı. Zalın, qonaq otağının tozunu aldı, tәmizlәdi,
süpürdü. Mәtbәxin kaşılarını sildi. Çantalarını açıb çirkli
paltarları seçdi.
Kişi tәxminәn bir saat sonra, gün batana yaxın qayıt-
dı. Zәnbili – bazarlığını mәtbәx masasının üstünә qoydu.
Qadın gәldi. Zәnbili boşaltmağa, bağlamaları açmağa
190 başladı. Әti, pendiri, limonları, yumurtaları boşaldanda
әlinә әt bağlamasına oxşar bağlama keçdi. Әllәşdirib
yoxladı. Burnuna tutdu:
– Bu nәdir?
Kişi:
– Onu deyirsәn? – yaxınlaşıb cavab verdi. – Ciyәr
aldım. Pişik üçün.
Qadın bağlamanı masanın üstünә qoydu:
– Ağlına yaxşı gәlib.
– Haralardadır, görәsәn?
– Ayvaz?
– Hә dә, Ayvaz!
– İndi gәlәr.
Kişi mәtbәxin pәncәrәsindәn evin yan-yörәsinә
baxdı:
– Gözünә dәymәdi?
–Yox.
Kişi bu dәfә mәtbәxin hәyәtә açılan qapısını açıq
qoydu. Çağırdı:
