Page 187 - antologiya
P. 187
məd Ağaoğlu 187

vәd etmәdim. Sәni yenә sevirәm, verdiyim sözün üstündә
yenә dururam. Ancaq bir halda ki, getmәk istәyirsәn,
buyur get!” Etiraf edim ki, sәndәn ayrılmaq qәrarı versәm
dә, “Bir halda ki, getmәk istәyirsәn, get” cavabın mәni
ildırım kimi vurdu. Qabırğalarımın arasına sanki dәmir ox
batmışdı. Boğazıma tıxanan qәhәri zorla uddum, çama-
danımı götürüb küçәyә cumdum.

Qadın susub kişiyә baxdı. İndi sonsuz minnәtdarlıq
vә sükutla parıldayan, sanki cizgilәri ötәn bir saatda daha
da mәnalanmış bu sifәti heç vaxt, hәtta әn cavan vaxtla-
rında belә bu qәdәr gözәl görmәmişdi.

Kişi soruşdu:
– Niyә mәzardan çıxıb bütün bunları mәnә danış-
dınız?
Qadın onun gözlәrinin lap dәrinliklәrinә baxıb sözlәri
bir-bir, ağır-ağır söylәyә-söylәyә cavab verdi:
– Mәzara girmәzdәn әvvәl sizi son dәfә görmәk üçün.
Dәrhal ayağa qalxıb keçmiş әrinin әlini belә sıxma-
dan qapıya tәrәf getdi.
   182   183   184   185   186   187   188   189   190   191   192