Page 114 - antologiya

Türkiyə ədəbiyyatı antologiyası

yarımlıq mәsafәdә olduğunu demişdilәr. Eşitdiyinin düz
çıxmağına sevindi. Yoğunsәsli qadın soruşdu:

– Sәn suhizarılısan?
– Yox, ay xala!
– Yük götürmәyә gedirsәn?
– Hә, yük götürmәyә gedirәm.
– Daşpınardan sonra Köklülәr yolundan dönәrsәn.
Ora çatanda göstәrәrik.
– Çox sağ olun... Ancaq Suhizarıya bir saat qalanda
gәrәk heyvanlara su verim.
– Yolda su çoxdur. Daşpınarda su verәrsәn.
O biri qadın ilk dәfә idi ki, söhbәtә qoşulurdu. Arvad
kәkәlәyirdi. Bunu görәn arabaçı özünü saxlaya bilmәyib
xısın-xısın güldü.
– Taxta yüklәyәcәksәn, oğlum?
– Hә, taxta yüklәyәcәyәm.
114 – Hә… Çerkәşә aparacaqsan?
– Yox bir az o tәrәfә. Qurşunlu tәrәfә. Dәmiryolu
çәkilir ha, o tәrәflәrә...
– Hә, deyirlәr, oralara yol salırlar. Buralara da gәlib
çıxacaq.
– Nәinki bura, Qarabükә, Zonquldağa qәdәr gedib
çıxacaq.
Yoğunsәsli qadın dillәndi:
– Bizim rәhmәtlik kişinin qardaşı o tәrәflәrdә
yaşayır. Bәlkә dә, tanıyırsan. Sarıbәniz kişidir. Ayağını da
bir az çәkir. Adı Әbdürrәhmandır.
– Yox, ay xala, tanımıram!
– Yoldaşı İlqaz tәrәfdәndir. Mәnә dә o dedi. Deyir,
dәmiryoluna görә yaman qıtlıqdır. Qız-gәlin yaman
narahatdır. Allah kömәklәri olsun.
– Boş-boş danışırlar da, ay xala. Dәmiryoluna görә
dә qıtlıq olar? Qardaşım da mәnim kimi arabaçıdır. Ancaq
güzәranı mәndәn yaxşıdır. Var-dövlәti çoxdur. Dörd cüt