Page 476 - "Azərbaycan ədəbiyyatı antologiyası" (Proza)

Azÿrbaycan ÿdÿbiyyatû antologiyasû

Yenә heç kәsdәn sәs çıxmadı.
Cәlil yavaşdan dedi:
– Demәli, biz bu gündәn oluruq nә?
Sәnubәr xanım soruşdu:
– Nә?
Cәlil yenә yavaşdan dedi:
– Sirr ortağı. Amma bu sirrin qiyamәtә qәdәr açılmayacağına zәmanәt
olmalıdır.
Tәbriz qorxdu:
– Dilimizdәn kağız vermәliyik?
Cәlil acıqlandı:
– Kağız nәdi, ә? Varidat aramızda bölüşdürülmәlidir...
Tәbriz özünә gәldi:
– Hә, başa düşdüm, şәxsi mәnfәәt olan yerdә sirr nәkarәdir ki, açılsın...
476 Sәnubәr xanım mızıldandı:
– Varidat deyәndә ki... Axı elә bir...
Cәlil narazı halda dillәndi:
– Bu olmadı da, Sәnubәr xanım. Sәn elә indidәn cığallıq etmәk, sirr
ortaqlarına kәf gәlmәk istәyirsәn. Mәblәğ mәlumdu. Ondan Tәranәyә nә
verәcәksәn ver, qalanını...
Sәnubәr xanım birdәn partladı:
– Tәranәyә heç nә vermәyәcәyәm!
Cәlil amiranә tәrzdә dedi:
– Verәcәksәn. Yoxsa and olsun Allaha, bütün çeçenlәri tökәr bura... –
Sonra sözünә ara verib, yazıq görkәm aldı: – Başım çәkib... bilirәm...
Sәnubәr xanım naәlac qalıb dedi:
– Yaxşı, necә mәslәhәtdirsә, elә dә olsun. Amma bir mәsәlә mәni bәrk
narahat elәyir. Mәncә, Teymur Kamilin telefon nömrәsini әzbәr bilir, ona
zәng elәsә...
Cәlil qorxdu:
– Nә danışırsan? Batarıq. Bu işdә sәhv etmәk olmaz. Nәyin bahasına
olur-olsun, o telefonu әlә keçirmәliyik. Tәcili zәng edin, çağırın gәlsin.
Guya ki, nә bilim, kömәyә ehtiyacımız var, nәsә, mәslәhәt almaq istәyirik...
Gәlәndәn sonra asandı, telefonu çırpışdırarıq... Gündüz, bu işlә şәxsәn sәn
mәşğul ol. Amma öz telefonunu açma. Bir başqasının telefonundan zәng
elә. Yaxşı?
– Yaxşı. Sürücünün telefonundan zәng edәrәm.
Gündüz otaqdan çıxdı.
Sәnubәr xanım hesablamağa başladı: