Page 279 - Tarey Vesos_Макет 1

Quşlar
Mattis:
– Sәn daha burada qala bilmәzsәn, – deyib karıxdı. Bu
sözlәrin ağzından necә çıxdığını özü dә bilmәdi. Amma xәyalәn
bu sözlәri çox demişdi.
– Belә de? Yaxşı, bәs tәqsirim nәdi? – Yörgen soruşdu. O,
heç incimәmişdi, sadәcә, nә baş verdiyini anlaya bilmirdi.
Mattis özünü saxlaya bilmәdi:
– İstәmirәm ki, sәn mәnim bacımla gedәsәn!
Yörgen özünü heç nә olmamış kimi aparırdı:
– Mәn sәnin bacınla harasa getmәyә hazırlaşıb-elәmirәm.
Niyә dә gedim? Tәzәcә özümә yer elәmişәm.
Mattis dalana dirәnmiş kimi oldu.
– Bilirsәn, Xeqe tamam dәyişib, sәbәb dә sәnsәn.
– Doğrudan? Sәnә nәsә deyib?
– Xeqe… – Mattis sözә başlayıb susdu. Demәk istәyirdi ki,
Xeqe daha onu istәmir. Amma dilindәn başqa söz çıxdı. – Yox,
sadәcә, әvvәlki kimi deyil.
Meşәqıran qeyri-ixtiyari güldü.
Bu gülüş dәrhal tәsirini göstәrdi. Mattisi hiddәt bürüdü,
fikirlәri artıq idarә olunmurdu. Bir dә onda ayıldı ki, bu özündәnrazı
adamın üzünә bütün içini açıb töküb.
– Gülmәli bir şey yoxdu! Sәn mәn bilәnlәri bilmirsәn!
Buralarda gәzәn quş haqqında sәn nә bilirsәn axı? Yәqin, heç
ömrün boyu o gözәllikdә quş da görmәmisәn! Amma mәn
görmüşәm! O quş buradaydı. Xeqeyә görә gәlmişdi. Mәn Xeqeni
yaxşı tanıyıram. Niyә axı sәn buralara gәlib çıxdın?
Bu cәsarәtindәn Mattis özü dә heyrәtlәndi. İstәyirdi ki, sözlәri
Yörgeni mәhv etsin, o adam qeyb olsun vә bir dә heç vaxt
buralarda görünmәsin.
Amma tәrsinә oldu.
Yörgen tükü dә tәrpәnmәdәn:
– Hә, görürsәn dә, gәlib çıxdım, – dedi. – Yeri gәlmişkәn,
Xeqe özü haradadı?
Mattis onun otağının qapısını göstәrdi.
Yörgenin birbaşa ora getdiyini görüb tәlaşla:

279