Page 277 - Tarey Vesos_Макет 1

Quşlar
32

Yörgen onların evindә qalmalı oldu. Әslindә, bu, yaxşıydı.
Meşәdә yaxşı qazanırdı, Xeqeyә dә otağa görә babat pul verirdi.
Bu, Mattisi hәm sevindirir, hәm dә dilxor elәyirdi. Haradasa
ürәyinin dәrinliyindә gizlәnәn nәsә içini gәmirirdi. Yaxşı vә pis
hәr şeyin günahı özündәydi – axı bu meşәqıranı evә özü gәtirmişdi.
Bir bazar Mattis hәyәcanla Yörgenin öz çardağından düşüb
vaxtını onunla vә Xeqeylә keçirib-keçirmәyәcәyini gözlәyirdi.
Amma Yörgen xeyli müddәt görünmәdi, sonra isә tәkbaşına
sahilә gәzmәyә yollandı. Xeqe onunla getmәdi. Mattis gözünü
bacısından çәkmirdi.
Daha bir bazar günü. Yörgen, adәti üzrә, öz otağındaydı.
Mattis sanki tikan üstә oturmuşdu:
– Xeqe, – çәkinә-çәkinә sözә başladı. Bacısıyla Yörgenin
münasibәtlәri barәdә daha çox bilmәk istәyirdi.
Elә bu vaxt dәrsini aldı.
– Sәn aramsız baxışlarınla mәni lap tәngә gәtirmisәn! – indi
söz artıq Xeqedәydi. Sәsindәn hiss olunurdu ki, bacısı bu dәfә
lap havalanma hәddindәdi. – Bir addımımı da nәzarәtsiz burax -
mırsan!
Bu sözlәr Mattisi әmәllicә ağrıtdı. O, bacısını bezdirmişdi,
Xeqe birbaşa belә dedi.
Amma hәr dәfә hirslәnәndә olduğu kimi, bacısı o dәqiqә
dediklәrinә tәәssüflәndi. Eyni açılan kimi oldu.
– Gәl hesab edәk ki, aramızda belә söhbәt olmayıb. Yox, elә
deyil, sәn mәni tәngә gәtirmәmisәn.
Mattis çәkinә-çәkinә:
– Bir halda ki artıq demisәn, necә hesab elәyә bilәrik ki,
demәmisәn? – soruşdu.
Xeqe onun qarşısında dayandı:
– Hәrdәn insan dediklәrinin unudulmasını istәyir. Mәgәr
sәndә heç vaxt belә olmur? Bilmәzdim ki…
Mattis qәflәtәn:
– Mәn mәsәlәnin nә yerdә olduğunu bilirәm, – dedi.

277