Page 272 - Tarey Vesos_Макет 1

Tarey Vesos
Yörgen onun düz gözlәrinin içinә baxdı. Bu da Mattisi hәr
dәfә qorxudan gecә daşınması. Mattis bu günü hәmişә gözlәmişdi.
Amma yox, qayıqçı hәr şeyә hazır olmalıdı.
– Aydın eşitdin, Yörgen? – soruşdu. – Bilirdim ki, gec-tez
gecәlәr dә işlәmәli olacam. Xeqe mәni xәbәrdar elәmişdi.
Köhnә vәrdişiylә bacısına baxdı. Xeqe dönüb tәlәsik pәncәrәyә
yaxınlaşdı vә çölә baxdı.
Yörgen:
– Hә, qayıqçı özü öz ağası deyil, – dedi. – Kimәsә lazım
olanda işlәmәlidi.
Mattis başını tәrpәtdi. Yola çıxmağa hәtta bir qәdәr tәntәnәli
hazırlaşdı, isti gödәkcәsini geyinib şapkasını başına qoydu.
Nәhayәt, arxası ona tәrәf olan Xeqeyә vә bacısının yanında
dayanmış Yörgenә:
– Hәr şeyi mәn evә qayıdanda bilәcәksiz, indi sizә bir söz
deyә bilmәrәm, – dedi. – Amma tez qayıdacağımı gözlәmәyin.
Yörgen:
– Aydın mәsәlәdi ki, burada adam görmәsәn, o biri sahilә
üzmәli olacaqsan, – dedi.
Mattis evdәn çıxdı.
Çox qorxurdu. Amma Yörgenin qabağında içinin qorxusunu
üzә çıxarmaq istәmәdi. O, gölә gedәcәk! Qoy Yörgen dә bunu
bilsin.
Payızın qanlı Ayı yaşıl tәpәlәrin üzәrindәn asılıb qalmışdı.
Bu gözәllikdәn Mattisin ağzı açıla qalmışdı. Amma onun Ayın
gözәlliyinә dalmağa vaxtı yox idi. Tez-tәlәsik qayığına tәrәf
düşdü. Sahildә onu gözlәyәn yox idi, әtraf sükut içindәydi, amma
o artıq bura gәlmişdi, çünki Yörgenin sözlәrinә inanmışdı. Axı
ağıllı Yörgen sәhv elәyә bilmәzdi.
Suyun üzәriylә yüngül meh әsdi. Külәk daşların üzәrinә
astaca toxunub Ay işığında oynadı.
Bәlkә, bu dәfә qayıq dözmәdi? Axı o vaxt Yörgeni güclә
gәtirә bilmişdi. Sonralar qayıqda özü tәk olmuşdu.
Neynәk, bu gün qayığına minәn kim olur-olsun, suyu özü
boşaltmalı olacaqdı. Budәfәki, yәqin, adi adam deyildi.

272