Page 98 - Sholom_Aleyhem_Макет 1
P. 98

Şolom Aleyxem
                Maks Berlyant gecәni pis yatmışdı... Görünür, vağzalın
            bufetindә yeyib-içdiklәri qarnına ağırlıq vermişdi, çünki yuxusunu
            qarışdırmışdı. Röyada görmüşdü ki, guya Maks Berlyant yox,
            “Bessarabiyalı”nın redaktoru Kruşevandır, özü dә vaqonda yox,
            donuzun belinә minib gedir, suda bişmiş qırmızı xәrçәng dә
            qısqaclarını onun gözü önündә oynadır, haradansa zarıltı eşidilir:
            “Ki-şin-yov!..” Sәrin meh üzünü yalayır, xәzәl vә qadın әtәyinin
            xışıltısı eşidilir... Gözlәrini açmağa çalışır, bacarmır... Әli ilә
            burnunu yoxlayır, burundan әsәr-әlamәt yoxdur. Әli “Bes -
            sarabiyalı”ya toxunur vә harada olduğunu anlaya bilmir. Oyanmaq
            istәsә dә, başa düşür ki, halı özündә deyil! Maks iztirablar içindә
            uzanıb, sanki hipnoz vәziyyәtinә düşüb. Hiss edir ki, gücdәn
            düşür, halsızlaşır. Nәhayәt, var gücünü toplayıb sakitcә zarıyır
            vә bu sәsi yalnız özü eşidir, gözlәrini azacıq açır, şam işığında
            qarşı tәrәfdәki oturacaqda uzanmış insan fiqurunu çәtinliklә ayırd
            edir, hәmin adam da onun kimi üstünә “Bessarabiyalı” qәzetini
            örtüb... Maksı tәәccüb bürüyür, mat-mәәttәl qalır: ona elә gәlir
            ki, qarşı tәrәfdә uzanan elә özüdür, amma heç vәchlә anlaya
            bilmir ki, qarşı oturacağa necә keçib? İnsan güzgüdәki kimi, öz-
            özünü necә görә bilәr?.. Hiss edir ki, saçları biz-biz dayanır.
                Maks yavaş-yavaş özünә gәlir vә anlayır ki, qarşı oturacaqda
            uzanan o, yәni Maks yox, başqa adamdır. Bәs bu şәxs haradan
            peyda olub, özü dә “Bessarabiyalı” qәzeti ilә birlikdә?
                Maks dan yerinin sökülmәsini gözlәyә bilmәz, bu tapmacanın
            cavabını dәrhal tapmalıdır! Bu dәqiqә! O, hәrәkәtә gәlib qәzeti
            xışıldadır vә eşidir ki, qarşı oturacaqda uzanan da yerindә
            qurcalanıb qәzeti xışıldadır. Bir az da diqqәtlә baxanda görür ki,
            qarşı oturacaqda uzanmış adam ona baxıb gülümsünür. Budur,
            “Bessarabiyalı”nın hәr iki vurğunu susub bir-birinә diqqәtlә
            baxır. Antisemitlәrin hәr birini maraq bürüyüb: qarşımdakı kimdir?
            Lakin güc-bәla ilә dözüb qımıldanmırlar. Nәhayәt, Petyanın
            ağlına әla fikir gәlir: o, mәşhur yәhudi nәğmәsinin motivlәrini fit
            çala-çala sәslәndirir:







              98
   93   94   95   96   97   98   99   100   101   102   103