Page 34 - Sholom_Aleyhem_Макет 1
P. 34

Şolom Aleyxem

            deyil! Bәs hansı işin qulpundan yapışasan? Düzdür, әvvәllәr dә
            mәşğuliyyәt yox idi, amma onda dәmir yolu da çәkilmәmişdi,
            ona görә dә heyifsilәnmәyә dәymәzdi... Soruşan lazımdır, stansiya,
            vağzal, zәng vә bütün bu hay-küyә lüzum vardımı?
                Başıma belә bir әhvalat gәldi... Günlәrin birindә dayanmışam
            vağzalda, özüm dә yaman fikirliyәm, poçt qatarını yola salıram.
            Artıq üçüncü zәng çalınıb, parovoz fit verir, bacasından buxar
            çıxır. Görürәm platformada hündürboy, cılız bir ağa dayanıb,
            әynindә dama-dama şalvar, başında şlyapa, yanında da çoxlu ça-
            madan var. Narahatlıqla ora-bura boylanır. Ağlımdan keçdi ki,
            görünür, bu ağaya nәsә lazımdır, sanki kimsә mәni arxadan
            itәlәyib deyir: “Get soruş, birdәn nәyәsә ehtiyacı olar”. Yerimdәn
            tәrpәnmәk istәyirdim ki, hәmin adam mәnә tәrәf gәldi. Şlyapasını
            qaldırıb almanca mәnә müraciәt etdi:
                – Gut Morgen, mayn herr! (Xoş gördük, hörmәtli cәnab!)
                – Xoş gününüz olsun! – mәn dә yarı almanca, yarı yәhudi
            dilindә cavab verirәm, qalan sözlәri isә әl-qolla başa salıram.
                Soruşuram ki, haradan gәlir? O isә xәbәr alır ki, qalmağa
            yaxşı kirayә ev yeri bilirәm?
                – Әlbәttә, – deyirәm, – mәn dә bilmәsәm, kim bilәr?
                Ürәyimdә fikirlәşirәm: “Tәәssüf ki, qonaq evim yoxdur.
            Qonaq evim olsaydı, onu dәvәt edәrdim. Görünür, sanballı
            almandır, bir az pul qazanmaq olardı...” Amma bu an ağlımdan
            başqa bir fikir keçir: “Ay axmaq! Bәyәm sәnin alnında yazılıb ki,
            qonaq evin yoxdur? Elә hesab elә ki, yaşadığın qonaq evidir!”
            Yarı yәhudi dilindә, yarı almanca, qalanını da әl-qolla başa salıb,
            ona müraciәt edirәm.
                – Mayn herr, әgәr istәyirsinizsә... qoy cәnab fayton çağırsın,
            onu әn yaxşı mehmanxanaya aparım, yәni, necә deyәrlәr, qonaq
            evinә, özü dә әlasına!
                Alman bunu eşidәn kimi rәngi açıldı, üzü güldü vә әli ilә
            ağzına işarә etdi:
                – Sizdә yemәyә bir şey tapılar, yәni “şpayzen”?
                – Әn dadlı “şpayzen” bizdә! – cavab verirәm. – Siz, cәnab
            alman, vallah, lәzzәtindәn doymayacaqsınız, çünki arvadım, yәni




              34
   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39