Page 290 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

dә bacarıq lazımdır. Әgәr Allah qismәtinә xoşbәxtlik yazmayıbsa,
özünü oda-közә vursan da, heç nә alınmayacaq. İnsan gecә-
gündüz әllәşir-vuruşur, canını oda yaxır, Allaha yalvarır. Nә
fayda, yenә bir şey әmәlә gәlmir. Bәzәn işin düz gәtirir, amma
bilmirsәn, bu uğur haradan vә necә gәldi...
“Yәhudilәr azadlığa qovuşacaq, qurtuluş günü gәlәcәk!” Bu
sözlәrin mәnasını, yәqin, sizә izah etmәyә ehtiyac yoxdur, amma
mәğzi belәdir: nә qәdәr ki ruh bәdәndәn çıxmayıb vә ürәk çır -
pınır – ümidi itirmәk olmaz! Bunu dәfәlәrlә sınaqdan çıxarmışam.
Necә olub ki, südçülüklә mәşğul olmağa başlamışam? Nә babam,
nә dә nәnәm heç vaxt süd satmayıb. Hәqiqi sözümdür, inanın,
amma başıma gәlәn sәrgüzәştlәri әvvәldәn-axıradәk dinlәmәyә
dәyәr. İcazәnizlә, burada, yanınızda әylәşib yerimi rahatlayım,
qoy atım da bir az otlasın...
Nә isә, Pasxa yaxınlaşırdı, bayramdan bir, ya da iki hәftә
әvvәl olardı... Bәlkә dә, Pasxadan bir neçә hәftә sonra. Dәqiq
yadımda deyil, üstündәn tәxminәn on il keçib.
O vaxtlar belә deyildim, düzdür, Tevye idim, amma indikindәn
tamam fәrqlәnirdim. Soruşa bilәrsiniz, nә üçün? Ona görә ki,
yoxsulluq içindә çapalayırdım, dilәnçi kökündә yaşayırdım...
Әslindә, indi dә o qәdәr varlı deyilәm. Kaş yayda Allah bir az
qazanc yetirsin, mәn dә varlıların cәrgәsinә qoşulum... Amma
keçmişlә müqayisәdә indi, demәk olar ki, varlıyam: göz dәymәsin,
at-arabam, iki südverәn vә bir boğaz inәyim var, Allah qoysa, bu
yaxında doğacaq. Naşükürlük günahdır: hәr gün süfrәmdә tәzә
süd, qatıq, pendir, xama var – bunları öz zәhmәtimlә әldә edirәm.
Ailәmizdә hamı çalışır, kimsә bekar dayanmır. Arvadım inәk
sağır, qızlarım küplәri daşıyır, nehrә çalxalayıb yağ düzәldir,
mәn isә, gördüyünüz kimi, hәr sәhәr bazara yollanıram. Boyberikin
bütün bağlarını dolaşır, onunla-bununla, Yequpetsin әn varlı
adamları ilә görüşürәm... Kimsә ayaq saxlayıb hal-әhval tutursa,
söhbәt edirsә, başa düşürsәn ki, bu dünyada sәn dә özünә görә
adamsan... Şәnbә gәlәndә kef edirәm! Hәmin gün ağa kimi әlimi
ağdan qaraya vurmuram: kitab vәrәqlәyirәm, Tövratdan fәsillәrә

290