Page 139 - Sholom_Aleyhem_Макет 1
P. 139

Yetmiş beş min
          baiskar oldum! Başa düşürsünüz? Qoy belә olsun! Mәn, Yankev-
          İosl, baiskaram, hәlә üstәlik, günahkaram! Boynuma alıram!
          Bütün günahları yıxın üstümә! Bәs dana boyda gözlәrinizlә hara
          baxırdınız, ay axmaqlar? Axı siz dә mәnim kimi, әn azından, on
          iki dәfә bütün kağızları, qәbzlәri, sığorta sәnәdlәrini görmüsünüz!
          Orda açıq-aşkar yazılmışdı ki, seriyası 2298-dir, uduşa düşәn
          biletin seriyası isә 2289-dur, nömrәsi dә 12. Niyә ağlınıza gәlmәdi
          ki, baxasınız, sәkkizdәn әvvәl doqquz yazılıb, hә? Bilet әlinizdә
          olanda niyә tiraj cәdvәlini açıb yenidәn yoxlamadınız? Dәstә
          toplayıb banka getmәyә tәnbәllik etmәdiniz... Niyә? Düşündünüz
          ki, bank gözünü yumub pulları sizә verәcәk?.. Başa düşürsünüz?
             Yenә dә deyirәm, bu Birnbauma elә qәzәblәnmişdim ki, onu
          boğmağa hazır idim. Görәydiniz, yad kimi kәnarda durub necә
          bivec baxışlarla bizi süzürdü, guya bu mәsәlәnin ona әsla dәxli
          yoxdur.  Amma bir müddәt әvvәl hamını boğaza yığmışdı:
          “Adamları çağırın, onların rәyini soruşun, insanlar necә desә, elә
          dә olacaq!”  Yekәbaş! İndi quzu kimi mәsum-mәsum kәnarda
          dayanıb! Özünü belә aparmağı mәnә tәsir elәdi, düşündüm: qoy
          bir onu sancım, ürәyimdәn tikan çıxsın! Vaxt var idi, yalvarırdım
          ki, bileti qaytarsın.
             – Pan Birnbaum! – dedim. – İndi adamların rәyinә arxalanıb
          onların nә deyәcәyindәn ikiәlli yapışa bilәrsiniz! Göz dәymәsin,
          görün bankda nә qәdәr insan var! Niyә susursunuz?  Yoxsa
          adamların rәyi sizi daha maraqlandırmır, hә? Onlara nә tez arxa
          çevirdiniz?..
             Adamlar bizi dövrәyә almışdılar, üzlәrindәn sevinc yağırdı.
          Şadyanalığın sәbәbini anlaya bilmirәm: ya Birnbauma dediyim
          tәnәli sözlәr әtrafdakıların ürәyincә olmuşdu, ya da yetmiş beş
          minin әlimizdәn çıxmasına sevinirdilәr, dәqiq deyә bilmәrәm!
          Amma nәyә desәniz and içәrәm ki, bu lәnәtә gәlmiş yetmiş beş
          min mәni әsla maraqlandırmır, qoy bu pullar cәhәnnәm odunda
          külә dönsün! Mәni yandıran odur ki, adamlar yetmiş beş min
          udduğumu eşidәndә adımın qabağına hörmәt vә ehtiramla “reb”
          sözünü dә әlavә etmişdilәr, yәni olmuşdum reb  Yankev-İosl!
          İndi, arzular sabun köpüyü kimi partlayanda, yetmiş beş minin




                                                              139
   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143   144