Page 364 - Sela
P. 364
İLO XOSE SELA
– Nәdi, iş çoxdu?
– Bәs deyincә!
Pakito rejissor olmaqdan imtina elәmәzdi. İncәsәnәtdә
rejissorluq, idmanda üzgüçülük kimi bir şeydi. Ancaq
aktyor olmaq istәmәzdi, çünki ürәyinin dәrinliyindә çox
utancaqdı.
Kollecdә bir dәfә ona demişdilәr:
– Pakito, biz Sorrilyonun mәşhur “Don Xuan Tenorio”
dramını tamaşaya qoyuruq.
– Nәdi ki?
– Atam abbatdır, ağıllı, görüb-götürmüş insandı, sәhnәdә
qızların çıxış etmәsini istәmir, hәtta tәlәbәlәrin bacıları
olsa belә. Ona görә fikirlәşmişik, donna İnesin rolunu sәn
oynayasan.
– Yox, oynamıram.
– Utanırsan?
– Mәsәlә bunda deyil. Oynamıram, vәssalam. Oynamı-
ram, çünki istәmirәm. Heç dә utanmıram.
Əslindә, Pakito çox utancaq idi, az qala, pomidor kimi
qızarmışdı.
Hәlә yeniyetmә olanda üç ildә iki әr dәyişmәyә macal
tapmış kuzinası Renata ona demişdi:
– Pakito, istәyirsәn әr-arvad oyunu oynayaq?
Pakito razı olmadı, sonra isә bütün gecәni ağladı.
Kuzina Renata qırmızıyanaq gonbulun biri idi. Birinci
dәfә içalat qoxuyan yekәbaş, gonbul baytar hәkimә sevib
әrә getmişdi. İkinci dәfә ölçüb-biçәrәk boy-buxunlu, diş
eleksirinin xoş әtri gәlәn dantistә әrә getdi. Bu, sәs salmış
bir әhvalatdı, ancaq danışılsa, çox vaxt aparar.
Aktyorlar kafeyә ikinin yarısında gәlirlәr. Tez gәlmәlәri
pis әlamәtdi. Aktyorlar danışmamışdan әvvәl boğazlarını
arıtlayırlar, bәzilәri hәtta hayxırıb tüpürürlәr. Onların
çәkinmәdәn hayxırıb tüpürmәsinә Pakito heyran olurdu
vә onlara hәsәd aparırdı.
364
– Nәdi, iş çoxdu?
– Bәs deyincә!
Pakito rejissor olmaqdan imtina elәmәzdi. İncәsәnәtdә
rejissorluq, idmanda üzgüçülük kimi bir şeydi. Ancaq
aktyor olmaq istәmәzdi, çünki ürәyinin dәrinliyindә çox
utancaqdı.
Kollecdә bir dәfә ona demişdilәr:
– Pakito, biz Sorrilyonun mәşhur “Don Xuan Tenorio”
dramını tamaşaya qoyuruq.
– Nәdi ki?
– Atam abbatdır, ağıllı, görüb-götürmüş insandı, sәhnәdә
qızların çıxış etmәsini istәmir, hәtta tәlәbәlәrin bacıları
olsa belә. Ona görә fikirlәşmişik, donna İnesin rolunu sәn
oynayasan.
– Yox, oynamıram.
– Utanırsan?
– Mәsәlә bunda deyil. Oynamıram, vәssalam. Oynamı-
ram, çünki istәmirәm. Heç dә utanmıram.
Əslindә, Pakito çox utancaq idi, az qala, pomidor kimi
qızarmışdı.
Hәlә yeniyetmә olanda üç ildә iki әr dәyişmәyә macal
tapmış kuzinası Renata ona demişdi:
– Pakito, istәyirsәn әr-arvad oyunu oynayaq?
Pakito razı olmadı, sonra isә bütün gecәni ağladı.
Kuzina Renata qırmızıyanaq gonbulun biri idi. Birinci
dәfә içalat qoxuyan yekәbaş, gonbul baytar hәkimә sevib
әrә getmişdi. İkinci dәfә ölçüb-biçәrәk boy-buxunlu, diş
eleksirinin xoş әtri gәlәn dantistә әrә getdi. Bu, sәs salmış
bir әhvalatdı, ancaq danışılsa, çox vaxt aparar.
Aktyorlar kafeyә ikinin yarısında gәlirlәr. Tez gәlmәlәri
pis әlamәtdi. Aktyorlar danışmamışdan әvvәl boğazlarını
arıtlayırlar, bәzilәri hәtta hayxırıb tüpürürlәr. Onların
çәkinmәdәn hayxırıb tüpürmәsinә Pakito heyran olurdu
vә onlara hәsәd aparırdı.
364
