Page 360 - Sela

İLO XOSE SELA

– Nәdi?
Bir – nәfәsini al.
– Sәn böyük adamsan!
İki – nәfәsini ver.
– Yox, әzizim.
Rosaurita bir az rahatlaşıb, qaydasında nәfәs almağa
başladı.
– Hә, Kandido, әmin edirәm ki, sәn nәhәngsәn!
Kandido Kalsado Bustosun Madridә gәldiyi vaxtdan
sanki ilk dәfә gözündәn pәrdә götürüldü. Ancaq bu, yalnız
bir an oldu. Neylәyәsәn!
– Mәn qәdim, әbәdi poeziyanın tәrәfindәyәm. Yuxarıdan-
aşağı, aşağıdan-yuxarı oxunan indiki şeir mәnә heç nә
vermir. Doğrudu, mәn hәrdәn özümә bir az sәrbәstlik
verirәm, ancaq hanı sonet, hanı o gözәl sonet!..
– Əlbәttә, mәn dә onu deyirәm: hanı o gözәl sonet?
Sonet sevgi üçün yaranıb, elәdi, Kandido?
– Doğrudu, Rosaurita, bu, böyük hәqiqәtdi! Don
Marselino Menendes-i-Pelayo deyirdi: onbirhecalıq!..
– Elәdi, elәdi...
Başqalarından elә dә axmaq olmayan Rosaurita әyalәtdәn
gәlәn gәncin bir az çaş olduğunu artıq sezmişdi.
– Paho, bu, hәtta ona yaraşır!
Əyalәtdәn gәlәn gәncin gözlәrinin biri aya, biri çaya
baxır.

IV
Sirilo qarşısında iki üzü yazılmış bir yığın ispan kağızı
masa arxasında tәkcә oturub; әnәnәvi, klassik vә aparıcı –
hәmin üç element barәdә düşünür.
– Hә, don Serafin haqlıdı. Ekspozisiya, başlanğıc vә
son olmadan roman yoxdu. Dostoyevski әvvәlcә dәftәrdә

360