Page 355 - Sela
P. 355
Art-kafe
Ah, vәfasız it, ah, buludlarda dolaşan ürәyim, ah, qovaq
ağacı! vә s. vә i.
Rәssamların poeziyadan, az da olsa, xәbәri var. Şairlәrin
isә rәssamlıqdan heç başları çıxmır. Kandido Kalsado
Bustos bir az şair, bir az da rәssamdı, di gәl nә ondandı, nә
bundan. O, cahil idi, ancaq öz prinsiplәri vә maariflәnmәk
hәvәsi olan cahildi.
– Rәng, rәng...
– Nә?
– Rәng deyirәm.
– Hә-ә!
– Asterio öz rәsmlәrindә rәnglәrdәn çox hәssaslıqla is-
tifadә elәyir: balığın rәngi, bardağın rәngi, kәlәmin rәngi...
– Asterio kimdi?
– Mәnim müәllimim.
Art-kafedә ofisiantlar rәssamın yaxşısını, pisini onun
üzünә baxan kimi bilirlәr. Ofisiantlar heç vaxt yanılmırlar.
– Bu? Nadandı, qәhvәni borca içir.
Art-kafedә ofisiantlar quşu gözündәn vururlar.
– Bu? Kәndçidi, qәhvәni borca içir.
Art-kafedә ofisiantlar özlәrinә güvәnirlәr.
– Bu? Lütdü, hәtta qәhvәni borca da içmir.
– Bәs o neylәyir?
– Bu? Heç nә, dözür. Hәtta sodalı su da istәmir.
Əyalәtdәn gәlәn oğlan qәhvә sifariş elәyir, içib pulunu
verir. Gәrәk yavaş-yavaş adamların hörmәtini qazanasan.
Yoxsa sәni heç vaxt mәtbuatla әmәkdaşlığa dәvәt elәmәzlәr,
şeirlәrini, mәqalәlәrini, hekayәlәrini iyirmi beş duroya
(çıxılandan sonra) çap elәmәzlәr. Şeirlәrini pulsuz da
verәrdi. Bir şeirinә on beş-iyirmi duro alan tanınmışlardan
savayı, qalan şairlәr öz şeirlәrini bağışlayırlar. Şairlәr xәsis
olsalar da, hәrdәn әllәrini ciblәrinә salmağa mәcburdular.
Tәbii ki, şairlәrin başqa peşәlәri dә var, – çertyoj çәkәn,
müәllim, xәfiyyә, – yoxsa dolana bilmәzsәn.
355
Ah, vәfasız it, ah, buludlarda dolaşan ürәyim, ah, qovaq
ağacı! vә s. vә i.
Rәssamların poeziyadan, az da olsa, xәbәri var. Şairlәrin
isә rәssamlıqdan heç başları çıxmır. Kandido Kalsado
Bustos bir az şair, bir az da rәssamdı, di gәl nә ondandı, nә
bundan. O, cahil idi, ancaq öz prinsiplәri vә maariflәnmәk
hәvәsi olan cahildi.
– Rәng, rәng...
– Nә?
– Rәng deyirәm.
– Hә-ә!
– Asterio öz rәsmlәrindә rәnglәrdәn çox hәssaslıqla is-
tifadә elәyir: balığın rәngi, bardağın rәngi, kәlәmin rәngi...
– Asterio kimdi?
– Mәnim müәllimim.
Art-kafedә ofisiantlar rәssamın yaxşısını, pisini onun
üzünә baxan kimi bilirlәr. Ofisiantlar heç vaxt yanılmırlar.
– Bu? Nadandı, qәhvәni borca içir.
Art-kafedә ofisiantlar quşu gözündәn vururlar.
– Bu? Kәndçidi, qәhvәni borca içir.
Art-kafedә ofisiantlar özlәrinә güvәnirlәr.
– Bu? Lütdü, hәtta qәhvәni borca da içmir.
– Bәs o neylәyir?
– Bu? Heç nә, dözür. Hәtta sodalı su da istәmir.
Əyalәtdәn gәlәn oğlan qәhvә sifariş elәyir, içib pulunu
verir. Gәrәk yavaş-yavaş adamların hörmәtini qazanasan.
Yoxsa sәni heç vaxt mәtbuatla әmәkdaşlığa dәvәt elәmәzlәr,
şeirlәrini, mәqalәlәrini, hekayәlәrini iyirmi beş duroya
(çıxılandan sonra) çap elәmәzlәr. Şeirlәrini pulsuz da
verәrdi. Bir şeirinә on beş-iyirmi duro alan tanınmışlardan
savayı, qalan şairlәr öz şeirlәrini bağışlayırlar. Şairlәr xәsis
olsalar da, hәrdәn әllәrini ciblәrinә salmağa mәcburdular.
Tәbii ki, şairlәrin başqa peşәlәri dә var, – çertyoj çәkәn,
müәllim, xәfiyyә, – yoxsa dolana bilmәzsәn.
355
