Page 282 - Sela

İLO XOSE SELA

dovşan olsun, uşaq olsun – atәş açırlar, Raymundo Missisipi
deltasındakı adamların ispan dilindә danışdığı kiçik adada
olub... bir senyor o birisinә tamamilә ciddi tәrzdә deyib: siz
sәhv elәyirsiniz, ağıllı – tez ölәn axmaqdı...

Robin Lebosan başını sinәsinә endirib yuxulayır, beyindә
fikirlәrin oyanması yuxunun sәnә dov gәlmәsinә işarәdi,
hamıda belә olur.

– Niyә yatağa uzanmırsan?
– Bilirsәn, gecә yazmışam, indi yatmaq istәyirәm ki, bü-
tün günü әzgin olmayım...
Tanis Qamuso nәfәs dәrmәdәn gicitkәni sol әliylә yolur,
gicitkәn dayanan adamın әlini ayışdırır, әlin ayışmadan
gicitkәn dәrmәk asandı, itlәr darıxdığından, hәm dә bәdr
gecәsindә, ya kiminsә ölümünü hiss elәyәndә ulayır,
senyorita Ramonanın qoca qu quşları Romul vә Rem (aydın
mәsәlәdi ki, qu quşlarıyla müqayisәdә qocadırlar) nohurda
hәvәssiz-hәvәssiz üzürlәr, bu, onların öz işidi. Tanis Qamuso
alaq otlarının necә xışıldadığına qulaq asıb altdan-altdan
gülür.
– İndi dә mәn pis qızam, ancaq sәn yaramazsan, bu lap
betәrdi. Əgәr getmәsәn, özü dә kirimişcә getmәsәn, bunu
hamının, sahibәnin dә yanında deyәcәm, eşidirsәn?
Marta portuqaliyalı Euteloya (Sirolas) nifrәt elәyir, kor
Qaudensionun üzünә tüpürәndәn onu görmәyә gözü
yoxdu.
– Niyә mәnә tüpürmürsәn? Mәndә yubkadı, sәndә
şalvar, ancaq sәnin cürәtin çatmaz, çünki heç nәsәn, zibilsәn,
bir sına, gör sәni öldürürәm, ya yox!
Parroça Sirolası bayıra çıxartdı, Marta portuqaliyalını
isә mәtbәxә göndәrdi.
– Bura qayıtma, özündә-sözündә deyilsәn, qәhvә içib
sakitlәş. Bu gün iş çoxdu, italiyalılar gәlәcәk.
Notarius, numizmat vә genealoq don Venansio Leon
Martines yarı xәstә, yarı nacinsdi, dul Solanonun qәhvәli

282