Page 283 - Sela

İki ölü üçün mazurka

konfetlәrini sora-sora gününü keçirirdi, pis niyyәtli adamdı,
don Venansio del Karmenli Mәryәm Ana qәbiristanlığında
intihar elәdi, Loqronyodakı qәbiristanlıq belә adlanır, onu
az adam tanıyır, qәbiristanlıq Mendavioya gedәn yoldadı;
Pyedra körpüsündәn keçirsәn, Ebro Çikitoya çatmamış,
sallaqxanadı, sonra elektrik stansiyası, sonra da Leonoranın
fahişәxanası, Don Venansio әvvәlcә Leonoranın evinә
gedәrәk, pul kisәsini Modestenin üstünә atıb, çox
saymazyana atıb; Modestenin gözünә dalğın görünüb.

– Don Venansionun qәribәliklәri vardı, orasını manqan
ilә yumağımı istәmirdi, oturub dua oxuyurdu, ürәyi
bulanırdı, bir az gözlәrini qıyırdı, yәqin, harasısa ağrıyırdı,
başıydı, ya dişi, kim bilir.

Don Venansio musiqini sevirdi, arfanı çox ahәngdar
çalırdı, “arfa”nı isә “xarfa” yazırdı.

– O, yadınıza çar Davidi salmırdı?
– Yox, yadıma Meri Pikfordu salırdı.
Don Venansio adam öldürmürdü, qadınları qırxırdı,
bir yığın qadın, hamısı da kürәn; gülmәliydi, qırxırdı,
sonra onanizmlә mәşğul olurdu.
– Hәvәsә bax! Bu, onun nәyinә lazımdı?
– Bilmirәm, pis odur ki, indi ondan soruşmaq mümkün
deyil.
Don Venansionun qәribәliklәri Vitoriyanın yepiskopu
monsenyor Muxika millәtçilәrin zonasından gedәndәn
sonra başladı, tәxminәn oktyabrın ortaları idi, Don Venansio
çox hәssas vә mәrhәmәtli katolikdi, bu hadisәdәn sonra
başını qaldırıb heç kimin üzünә baxmadı.
– Mәni eşit, Modesta, bu qızılla funt-sterlinqlәri anana
verәrsәn, tez yox, gün batandan sonra, bu mәnim
hәdiyyәmdi, qoy bәrk-bәrk gizlәtsin, heç kimә dә demәsin.
Don Venansio qәbiristanlığa axşam saat altıda gәlir,
valideynlәri don Migel vә donya Adorasyonun sәrdabәsinin
qarşısında diz çöküb sakitcә dua oxuyur, ürәkaçan, tәşәkkür

283