Page 281 - Sela

İki ölü üçün mazurka

– Senyor İqeruela, biz qadınların qәdir-qiymәtini bilirik,
biri fahişәdi, biri topaldı, biri kardı, birinin konyuktiviti
var, birinin uşaqlığı sallanıb, bir başqasının ağzından iy
gәlir, biri mavra, dәxli yoxdu, ya xristiana qoşulub qaçır,
bәzilәri sәni doğru yola sövq elәyib, hörmәtli adam elәmәk
istәyir, görüm onların başı batsın! Onda bütün günü sәni
dәng elәyirlәr, mәslәhәt verirlәr, haqq-hesab çәkirlәr, guya
öz başın yoxdu, özlәrini nümunәvi ana kimi aparırlar,
gәrәk dözüm sahibi olasan, axı niyә yerlәrindә sakitcә
otura bilmirlәr? Yәqin, bacarmırlar. Qadınlar yaxşıdılar,
bilirәm, ancaq hamısı yox, heç uzağa getmәyәk, Paulita
hәr mәnada uğursuzluq mücәssәmәsidi, ancaq, ümumiyyәt-
lә, onlar, yaxşıdılar, şikayәtlәnmәyә dәymәz, pis odur ki,
dardüşüncәlidirlәr, hәr şeyi öz әllәrindә cәmlәmәk istәyirlәr...
Nanklares de Oka hospitalında kimisә tanıyırsınız?

– Yox, nәdi ki?..
Robin Lebosan bütün gecәni yazıb, azacıq hәrarәti
olduğunu hiss elәyir, qәhvә hazırlayıb içinә bir qaşıq spirtli
içki tökür, qәhvәsi az qalıb, heç olmasa, istidi, qurtum ala-
ala, yazdığını oxuyur, başını qaldırıb fikrә gedir.
– Hә, qәhvә içmәyә haqqım çatır, uzaq vә yaxın şeylәr
var, yaddaş hadisәlәrә vaxtını vә insanlara adını qaytarır,
yaddaş böyük şeydi, әslinә qalanda, hәr şey yavaş-yavaş
keçmişә gömülür, Benisya onda uşaq idi, anasının, bu
yaxınlarda dul qalan Adeqanın görkәminә söz yoxdu, Monça
hәmişә qәşәng olub, әhvalatlar beyindә üst-üstә qalaqlanır,
bizim ailәdә heç kim ağıllı-başlı vәsiyyәtnamә yazmayıb,
bu, sağlam düşüncәnin göstәricisi deyil, ancaq buna yaxın
şeydi, deyәsәn, Raymundo hәmişә dağları xoşlayıb, mәnim
gücüm heç vaxt olmayıb, yadımdadı, Raymundo bir dәfә
dedi: mәn canavar, qaban vurmağa gedirәm, dovşan vurmağa
yox, bu – kastiliyalıların işidi, onlar sәhәr tezdәn tüfәngi
götürüb çölә çıxırlar, tәrpәnәn hәr şeyә – göyәrçin olsun,

281