Page 278 - Sela

İLO XOSE SELA

– Görәrsәn, burada yaxşı olacaq.
Robin Lebosan axşamları senyorita Ramonanın evindә
keçirir, hәr ikisi özünü günahkar hiss elәyirdi, yeganә әlac –
vaxtı öldürmәkdi.
– Deyәsәn, sәhv elәyirәm, Monça, mәn hәr şeyә irad
tuturam, nifrәt elәyirәm, belә yaşamaq olmaz, hәyat öz
yolunda getmir, çox qorxuram, Monça, sәndәn çox qorxuram;
düşünürәm, әlli il sonra da insanlar bu ağılsızlıqdan qurtula
bilmәyәcәklәr, baş verәnlәr ağılsızlıqdı, bütün bu şarlatanlar-
la, qәhrәmanlarla, siyasәtçilәrlә, rahiblәrlә gәrәk ayıq-sayıq
olasan, çünki onlar... doğrusu, bu gün istәyirәm, Şopenin
valını qoyasan, ya özün çalasan, özün çalsan yaxşıdı, neçә
vaxtdı Raymundodan xәbәrimiz yoxdu, halını bilmirik.
Ondan ötrü necә darıxdığımızı tәsәvvür elәyә bilmәz... bu
gün bir qәdәh içkidәn imtina elәmәrәm... hәr şey necә
qәribәdi, Monça! Bu yaxınlarda mәni sevindirdin, görәk
çoxmu davam edәcәk... Yubkanı bir az qaldırsan pis olmaz?
Senyorita Ramona yırğalanan kresloda oturub, yubkasını
yavaş-yavaş qaldıraraq gülümsәyir.
– Necә istәyirsәn.
Donya Paula Ramiresin әrinin adı don Kosmedi, o,
maliyyә idarәsindә mirzәdi, don Kosme incә-mincә, ancaq
cüvәllağı adamdı, “Qomina Argentina” saç tutqacından
istifadә elәyir, әylәnmәk, hәm dә vicdanla bir neçә realını
qazanmaq üçün bazar günlәri bәlәdiyyә orkestrindә “Öpüş
әfsanәsi”, “Luis Alonsonun toyu”, ya “Dolores”i çalırdı;
iridöşlü, cantaraq donya Paula onu әl buyruqçusu kimi
saxlayır, kinayә ilә “Bethoven” çağırır.
– Bethoven, get, ispanaq al! Lәngimә ha! Hәm dә palıd
ağacının kömürünü gәtir, emalatxanaya dәy, gör sәhәr
çıxardıqları o qәşәng fob kimin üçün imiş.
– İndi gedәrәm, Paulita, qoy qәzeti oxuyub qurtarım.
– Qәzet-zad yoxdu! Əvvәl iş, sonra әylәncә.

278