Page 287 - Sela
P. 287
İki ölü üçün mazurka
Parroçanın mantilyası bütün әyalәtdә, hәtta bütün İspaniyada
әn yaxşı mantilyadı, hәtta Saraqosada Pepitanın, Burqosda
Lolanın, La Korunyada Apaçinin, Salamankada Petranın,
Sevilyada Çiklaneranın, Pamlonda Turkinin, Badaxosda
Madrilenyanın, Qranadada Biskoçinin buna oxşar mantilyası
yoxdu, Parroçanın mantilyası – gözәl mantilyadı.
– Onu neçәyә verәrsiniz, donya Pura?
– Nә qәdәr tәklif edilsә dә satılmır, kabalyero, bu man-
tilya evimdәn çıxmayacaq.
Ayaqsız markos Albitenin ağacdan düzәltdiyi San
Kamilodan dünyada yoxdu, sifәtindәn sәfehlik yağır, ancaq
çox yaxşıdı, baxmaq adama xoş gәlir.
– Onu müharibәyә aparma, itirәrsәn, ya da oğurlayarlar.
– Aparmaram, saxlamaq üçün senyorita Ramonaya ve-
rәcәyәm.
– Bizә gülmәz?
– İnanmıram, senyorita Ramona xeyirxah qadındı, yaxşı
da tәrbiyә görüb.
– Hә, elәdi.
Hökumәt xәbәr tutmamışdı, ancaq maq, ya buna oxşar
bir şey olan, arvadı mavrla qaçan seqoviyalı don Atanasio
İqeruela rozenkreçer idi1, qolunda döymә xaç, lent vә dörd
qızılgül; mәsәlә onda idi ki, heç vaxt qolunu çırmamırdı.
Don Atanasio reinkarnasiyaya, xalqların qardaşlığına vә
ümumdünya cazibә qüvvәsinә inanır.
– Senyor İqeruela, ehtiyatlı olun, fikirlәrinizi açıq
demәyin; axırıncı düzәlişlәrlә dә olsa, keçәcәk, ancaq
әvvәlki ikisi barәdә susun, camaatın ovqatı pisdi, onları
özündәn çıxarar.
– Elә düşünürsünüz?
– Dostum, fikirlәşmәsәm, demәzdim!
1 XVII–XVIII əsrlərdə yaranan, masonlara yaxın dini-mistik təşkilatın üzvü. Təş-
kilatın emblemi – qızılgül və xaçdı.
287
Parroçanın mantilyası bütün әyalәtdә, hәtta bütün İspaniyada
әn yaxşı mantilyadı, hәtta Saraqosada Pepitanın, Burqosda
Lolanın, La Korunyada Apaçinin, Salamankada Petranın,
Sevilyada Çiklaneranın, Pamlonda Turkinin, Badaxosda
Madrilenyanın, Qranadada Biskoçinin buna oxşar mantilyası
yoxdu, Parroçanın mantilyası – gözәl mantilyadı.
– Onu neçәyә verәrsiniz, donya Pura?
– Nә qәdәr tәklif edilsә dә satılmır, kabalyero, bu man-
tilya evimdәn çıxmayacaq.
Ayaqsız markos Albitenin ağacdan düzәltdiyi San
Kamilodan dünyada yoxdu, sifәtindәn sәfehlik yağır, ancaq
çox yaxşıdı, baxmaq adama xoş gәlir.
– Onu müharibәyә aparma, itirәrsәn, ya da oğurlayarlar.
– Aparmaram, saxlamaq üçün senyorita Ramonaya ve-
rәcәyәm.
– Bizә gülmәz?
– İnanmıram, senyorita Ramona xeyirxah qadındı, yaxşı
da tәrbiyә görüb.
– Hә, elәdi.
Hökumәt xәbәr tutmamışdı, ancaq maq, ya buna oxşar
bir şey olan, arvadı mavrla qaçan seqoviyalı don Atanasio
İqeruela rozenkreçer idi1, qolunda döymә xaç, lent vә dörd
qızılgül; mәsәlә onda idi ki, heç vaxt qolunu çırmamırdı.
Don Atanasio reinkarnasiyaya, xalqların qardaşlığına vә
ümumdünya cazibә qüvvәsinә inanır.
– Senyor İqeruela, ehtiyatlı olun, fikirlәrinizi açıq
demәyin; axırıncı düzәlişlәrlә dә olsa, keçәcәk, ancaq
әvvәlki ikisi barәdә susun, camaatın ovqatı pisdi, onları
özündәn çıxarar.
– Elә düşünürsünüz?
– Dostum, fikirlәşmәsәm, demәzdim!
1 XVII–XVIII əsrlərdə yaranan, masonlara yaxın dini-mistik təşkilatın üzvü. Təş-
kilatın emblemi – qızılgül və xaçdı.
287
