Page 270 - Sela
P. 270
İLO XOSE SELA
Misifu yarı qaraçıdı, o, lovğa idi, Parroçanın qızları
tәrәfindәn sevilmirdi, onun meyidi tapılanda heç kim
ağlamadı.
Qalisiya vәtәndaşları, artıq İspaniyanın birliyi vә әzәmәti
günü gәlib!
– Sәnә nә olub?
– Heç nә, Kleto dayının caz çalmağı yadıma düşdü.
Kasandulflardan Raymundonun mәzuniyyәti qurtaranda,
onu Ueska cәbhәsinә yolladılar, pal-paltarını senyorita
Ramona hazırlamışdı.
– Zabitlәr kursuna gedәcәksәn?
– Yox, nәyә lazım? Əgәr mәnә güllә dәysә, әsgәr dә
olsam ölәcәyәm, zabit dә, deyirlәr, cәbhәdә güllәlәr nişanla-
nıb, daşın altında gizlәnsәn dә, güllәn sәni tapacaq.
– Hә, o da doğrudu.
Qeyd kitabçasıyla gәzәn, sәliqәli adam olan don Xesus
Mansanedo çirk içindә iylәnә-iylәnә, әn pisi dә, axirәt
dünyasından dәhşәtli dәrәcәdә qorxaraq öldü.
– Hәlә bu qatilin, yaramazın bәxti gәtirdi.
– Bu başqa mәsәlәdi.
Kasandulflardan Raymundonu müqәddәs Andrey
günündә vurdular, xoşbәxtlikdәn ayağına dәymişdi. Baldır
sümüyünә toxunmamışdı, o gün çox az güllә atılmışdı,
ancaq hansısa yaramazın tüfәnginin odlu ağzından çıxan
bircә güllә kifayәtdi ki, sәnin başından dәysin; әn böyük
tәhlükә ehtiyatsızlıqdı, hәmin gün sakitlik olduğundan
kasandulflardan Raymundo ürәklәnir vә onu güllәylә
vururlar, doğrudu, hamı ürәklәnibmiş, ancaq onu vururlar.
– Öldürә dә bilәrdilәr?
– Əlbәttә, bir az yuxarıdan dәysә öldürәrdi.
Kor Qaudensio öz mazurkasını әvvәlki vaxtlardan az
çalır, burada, cәbhәdә yaramazlıq azdı, bәxtin gәtirsә canını
qurtara bilәrsәn.
270
Misifu yarı qaraçıdı, o, lovğa idi, Parroçanın qızları
tәrәfindәn sevilmirdi, onun meyidi tapılanda heç kim
ağlamadı.
Qalisiya vәtәndaşları, artıq İspaniyanın birliyi vә әzәmәti
günü gәlib!
– Sәnә nә olub?
– Heç nә, Kleto dayının caz çalmağı yadıma düşdü.
Kasandulflardan Raymundonun mәzuniyyәti qurtaranda,
onu Ueska cәbhәsinә yolladılar, pal-paltarını senyorita
Ramona hazırlamışdı.
– Zabitlәr kursuna gedәcәksәn?
– Yox, nәyә lazım? Əgәr mәnә güllә dәysә, әsgәr dә
olsam ölәcәyәm, zabit dә, deyirlәr, cәbhәdә güllәlәr nişanla-
nıb, daşın altında gizlәnsәn dә, güllәn sәni tapacaq.
– Hә, o da doğrudu.
Qeyd kitabçasıyla gәzәn, sәliqәli adam olan don Xesus
Mansanedo çirk içindә iylәnә-iylәnә, әn pisi dә, axirәt
dünyasından dәhşәtli dәrәcәdә qorxaraq öldü.
– Hәlә bu qatilin, yaramazın bәxti gәtirdi.
– Bu başqa mәsәlәdi.
Kasandulflardan Raymundonu müqәddәs Andrey
günündә vurdular, xoşbәxtlikdәn ayağına dәymişdi. Baldır
sümüyünә toxunmamışdı, o gün çox az güllә atılmışdı,
ancaq hansısa yaramazın tüfәnginin odlu ağzından çıxan
bircә güllә kifayәtdi ki, sәnin başından dәysin; әn böyük
tәhlükә ehtiyatsızlıqdı, hәmin gün sakitlik olduğundan
kasandulflardan Raymundo ürәklәnir vә onu güllәylә
vururlar, doğrudu, hamı ürәklәnibmiş, ancaq onu vururlar.
– Öldürә dә bilәrdilәr?
– Əlbәttә, bir az yuxarıdan dәysә öldürәrdi.
Kor Qaudensio öz mazurkasını әvvәlki vaxtlardan az
çalır, burada, cәbhәdә yaramazlıq azdı, bәxtin gәtirsә canını
qurtara bilәrsәn.
270
