Page 269 - Sela

İki ölü üçün mazurka

– Bilmirәm, mәncә, bu, qarışıqlıq yaradardı, ölülәr ra-
hib, kәndli geyimindә dә pis görünmürlәr, di gәl qalisiyalı,
ya araqonlu geyimi, sadәcә gülmәlidi, hәm dә indi bunlar,
çox ehtimal, qadağan olunub, ümumiyyәtlә, elә ölülәr var,
hәr paltarda yaxşı görünürlәr, elәlәri dә var, әksinә,
әhәmiyyәti yoxdu, zibildi ki zibil.

– Üzr istә, Soutulyo!
Barko de Valdeorrasedә polis işlәyәn Florian Soutulyo
Dureyxas yaxşı qaita çalırdı, tauna, vәrәmә tutulmuşları,
cüzamlıları, can verәnlәri, ölülәri әylәndirirdi, ara hәkimliyin-
dәn, magiyadan da başı çıxırdı, cürbәcür sәslәr çıxarırdı:
göyәrçin kimi quruldayırdı, pişik kimi miyovuldayırdı,
eşşәk kimi anqırırdı, qoyun kimi mәlәyirdi... Floriana
Soutulyonu Teruel әtrafındakı cәbhәdә öldürdülәr; bir ara
yoxa çıxmışdı, sonra cәbhәyә getdi vә qaşlarının arasından
dәyәn güllә ilә canını tapşırdı, ruhunu, çox güman, xilas
elәyә bilmәdi, tövbә elәmәyә macalı olmadı, ondan yarım
qutu siqaret qalmışdı, onu pater – ölülәrin tütününü
çәkmәyi xoşlayan keşişciyәz çәkdi.
Hәr cür ev quşlarını әhlilәşdirәn Baqaneyralı Polikarpo
senyoritanın yanına indi tez-tez gәlir, ayğır Karuzonu
gәzmәyә çıxarır, tapşırıqları yerinә yetirir.
– Orenseyә gedәcәksәn?
– Əgәr әmr etsәniz.
– Yox, әmr etmәyәcәyәm, ancaq getsәn, mәnә de, bәlkә,
tapşırığım oldu.
– Yaxşı.
Parroçanın fahişәxanasında Nunçinya Sabadelye bir
dәfә qatil gorbagor Misifu ilә yatmışdı, mәsәlә bitәndә
Nunçinya ona alçaqcasına bir sual vermişdi:
– Bir şey alındı?
– Nәdi, hiss elәmәdin?
– Bağışla, fikrә getmişdim.

269