Page 323 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Keti Orconikidze

gözünü dördkünc saata zillәdi. Vaxtı bilәn kimi gözü ilә tәlәsik
telefon axtardı vә ümidsiz, narahat halda çantalarını mәrmәr
döşәmәyә qoydu.
– Haradasan? Harada itib-batıbsan? – onun sәsini eşidәn
kimi dostu bağırdı.
– Oh... Heç soruşma... – İrma donquldandı vә içini çәkib
susdu.
– Hә, nә oldu?
– Uff...
– Oh... Burada elә pul vermirlәr.
– İndi hardasan?
– Qrandmәrkәzdәyәm... Bayaqdan çantalarımı metroya
necә aparacağımı düşünürәm. Bu gecә Bruklindәn yola
düşürәm.
– Aaa... – dostu heyrәtlә içini çәkdi. Başa düşdü ki, daha
bu mövzuda söhbәt elәmәyin mәnası yoxdur. İrmanın titrәyәn
sәsini eşidәndә onu da başa düşdü ki, qız tezliklә ağlayacaq.
– Bir özünә gәl, yekә qızsan, gör nәyin dәrdini çәkirsәn?
– dostu tәskinedici sәslә dedi. – Bir de görüm, onların neçә
vannası vardı?
– Altı.
– Hmm... Hә dә... Әzizim, onsuz da, gec-tez bu işi dәyiş -
mәk lazım idi. Hәr gün altı vannanı yuyub tәmizlәmәk zarafat
iş deyil... Bax indi yalnız dörd vannası olan yer tap... Qulaq
as, belә yer bizim kimilәr üçün böyük imtiyazdı...

323