Page 28 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Görcö nÿsri antologiyası

Birazdan torpaq evdәn hәdә-qorxu sәslәri, “Allah, Allah!”
nidaları eşidildi. Sonra işıq düşәn yerdәn qadınların, uşaqların,
Mustafanın ümidsiz bağırtıları, fәryadı eşidilmәyә başladı.
Sәs-küy kәsilәndәn sonra o torpaq daxmadan bir kölgә
çıxıb Mustafanın pәyәsinә soxuldu. Heç iki dәqiqә keçmәmiş
kölgә yәhәrsiz atın belindә, qasırğa kimi Candara doğru
çapırdı.
Mustafanın dәhlizindәn kәndә qoca qadının boğuq sәsi
yayılırdı. Sonra kәnddә sәs-küy qopdu. Oradan-buradan
çıraqla tökülüşüb gәldilәr, hәr şeyi öyrәndilәr, vay-şivәn
qopdu, ağlaşma qurdular, lakin atın ayaq sәslәri artıq eşidilmәz
olmuşdu, kölgә haradasa, çox uzaqda gözdәn itmişdi.

VIII
Üst-başı qana bulaşmış sarvanlı tәrlәmiş atın belindә
Ortacala tәcridxanasına yaxınlaşanda Günәş artıq doğmuşdu.
– Hey, zmobilo, qapını aç!
Adamlar ora-bura qaçmağa başladı, hay-küy, telefonun
zәnglәri bir-birinә qarışdı. Görәsәn, sәhәr tezdәn dәmir qapını
döyәclәyәn, tәkidlә içәri buraxılmasını tәlәb edәn kimdir?
– Abdullayam, Abdulla Kәrim, sizin “sinandeli” – dustaq,
Zemo Avcaladan qaçan. Qapını açın, niyә gözlәdirsiniz, bu nә
demәkdir?
– Abdullanın prokurordan kağızı varmı?
– Nә kağız! Hansı kağız! Abdulla xuti qasi mohkla, xuti! 1
Abdulla birbaş Borçalıdan gәlir. Budur, sәnәdim dә var:
Abdulla qana bulaşıb. Qadınların vә uşaqların qanına. Budur,
28 baxın! Yoxlayın! Әmin olun! Qapını aç, zmobilo, aç deyirәm
sәnә, yoxsa başımı götürüb gedәcәyәm, sonra mәni axtarın,
görüm haradan tapacaqsınız.
Şәhәrdәn ittihamçı vә müstәntiq gәlmәmiş Abdullanı içәri
buraxmadılar. Dindirmә, protokol tәrtib etmәk iki saat çәkdi.
Sonra üst-başı qana bulaşmış sarvanlı hәyәtә keçdi, bir yerә
toplaşmış dustaqlara sәslәndi:

1
Abdulla beş adam öldürüb, beş! (gürc.)