Page 27 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Mixeil Cavaxiøvili

– Dayan, nәfәsimi dәrim, hamısını deyәcәyәm… Di qulaq
as, Abdulla: yazıq Zöhrә ölәndәn sonra Fatma tәk qaldı.
Fatmanın qohumu dul arvad ona kömәk edirdi, lakin o da
tezliklә Arıxlıya qayıtdı. Sonra... Qorxma, Abdulla. Dayan,
әlimi burax... Sәnә nә olub?
– Tez de, tez! Tez ol, tez!
– Sonra kәnddә şayiә yayıldı ki, guya sәnin nökәrin Әli
Qurban vә Fatma...
– Nә oldu, dilini uddun? Danış görәk, mәni incitmә!
– Şayiә yayıldı ki, guya onlar әr-arvad olublar.
– Nә danışırsan? Ola bilmәz…
– Şayiә doğru çıxdı...Fatmanın uşağı oldu.
– Allah, Allah!
– Fatmanın oğlu oldu... Sәnә nә oldu, Abdulla? Әlimi
burax, burax deyirәm sәnә.
– Qadir Allah! Danış, hamısını danış!
– Sonra sәndәn mәktub gәldi. Tezliklә hәbsxanadan
çıxacağını bilәndә Fatma malları satıb aradan çıxdı. Deyirlәr,
Әli Qurban onu Qazağa aparıb... Abdulla, möhkәm ol! Sәn
köhnә kişisәn, çığır-bağır salıb alәmi bir-birinә qatma.
İnşallah, bir-iki ilә özünü düzәldәrsәn, yenidәn evlәnәrsәn. Nә
dedin? Kәndir? Kәndiri neynirsәn, Abdulla?.. Necә? Çox
yaxşı, Söyünün kәndiri var, elә indi gәtirәrәm... Ancaq...
kәndir Abdullanın nәyinә gәrәkdir axı? Abdulla, bu vaxt hara
gedirsәn? Söyünün evinә get, gecәni yat, sәhәr tezdәn...
– Tez ol, kәndiri gәtir, deyirәm sәnә!
Beş dәqiqә sonra o, kәndiri çiyninә aşırıb әmisi oğluna
dedi: 27
– Salamat qal, Söyün.
Artıq heç nә demәdi, sürәtli addımlarla gecәnin qaran -
lığına qarışdı.
Birazdan Mustafanın torpaq qazmasının damında kölgә
tәrpәnmәyә başladı.
O kölgә kәndiri damın dirәyinә bağladı, o biri ucunu
bacadan içәri sallayıb, qıvraq hәrәkәtlә aşağıya endi.