Page 258 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1
P. 258

Görcö nÿsri antologiyası

                   – Sәnin evindәn sonra da mәnim evimi әzib keçәcәk, –
               Laduai boğuq sәslә xırıldadı.
                   –  Sonra mәnim evimi yerlә-yeksan edәcәk…
                   –  Sonra mәnim evimi göyә sovuracaq…
                   –  Sonra mәnim evimi… –  qonşular mәhkumlar kimi növ -
               bә ilә sәslәnirdilәr.
                   Qaya, doğrudan da, elә bil onların taleyini hәll elәyәcәkdi.
               Hәqiqәtәn, çox böyük idi, onu dartıb harasa aparmaq olmazdı.
                   – Bir az aşağıda dәrin xәndәk qazmaq lazımdır ki, qaya
               diyirlәnsә, hәmin xәndәyә düşsün, –  keşiş dedi.
                   –  Aşağı da qayalıqdır, qazmaq mümkün deyil. Ümu -
               miyyәtlә, bu nәhәngin alt tәrәfindә heç kәs işlәmәz, çünki
               azacıq silkәlәnib yerindәn oynasa, aşağı diyirlәnә bilәr vә
               adamı altında әzib fәtirә döndәrәr.
                   – Sizә qayadan qurtulmaqda kömәk elәyәrәm,–  bağban
               dedi.
                   – Necә?
                   – Onu ehtiyatla, tәlәsmәdәn xırda-xırda sındıraram.
                   – Biz dә bu işdә sәnә kömәk elәyәrik, –  keşiş vә kәndlilәr
               xorla sәslәndilәr.
                   – İncimәyin, sizә ehtiyac yoxdur, çünki burada ehtiyatla
               işlәmәk lazımdır ki, qaya yerindәn oynamasın.
                   Elә hәmin gündәn bağban qayanı  xırda-xırda sındırmağa
               başladı. Әllәri qana bulaşsa da, işi buraxmadı. Xeyli arıqladı,
               sifәti yanıb qaraldı, yenә dә inadından әl çәkmәyib işinә
               davam elәdi. Gecәlәr tәpәdәn kәndә enib tinglәrinә baş çәkdi,
               onları ruhlandırdı: “Qorxmayın, mәn qayanın sizi әzib mәhv
               elәmәsinә imkan vermәrәm. Sizin işiniz bu torpaqda yaşa -
        258
               maqdır, qaya nә qәdәr möhkәm olsa da, öhdәsindәn gәlmәk,
               üstәlәmәk lazımdır. Neylәmәk olar, tәzәdәn sizi camaatdan
               geri almayacağam ki, nә fikirlәşәr, nә deyәrlәr…”
                   Qaya vә insan yarışırdılar. Qaya parçalanmaq, insan isә
               ona tәslim olmaq istәmirdi.
                   Tinglәr dirilib yavaş-yavaş tumurcuqlayırdılar.
                   Yaz yenidәn gücünü göstәrirdi.
                   Araqvinin bulanıq suları qәzәbli vә sәs-küylü idi.
   253   254   255   256   257   258   259   260   261   262   263