Page 231 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Laøa Tabukaøvili

– Çox sağ olun, – Teranqi dedi, azca içdi.
– Op-op-op! Elә olmaz, tәşәkkürә axıracan içmәk lazımdı.
Teranqi badәni axıracan içdi. Mәclisdәkilәr onun bu
cәsurluğunu böyük hay-küylә qarşıladılar.
Elә bu vaxt qapı açıldı, otağa uzunsaç, gözәl bir qız girdi.
Onunla birgә gonbul, işgüzar görkәmli oğlan da gәlmişdi.
– Meri, Meri, çox yaxşı oldu ki gәldin.
– Harada itib-batmışdın, ay qız?
– Sizi güclә tapdım; tanış olun, tәzә tanışım, dost... adın
nәdi, başına dönüm?
– Volter! – oğlan ürәklә dillәnib süfrәnin başına hәrlәndi.
– Volter, Volter! – Göyçәk, gonbul oğlan gözlәri bәrәlә qalmış
Gi vi yә yaxınlaşıb sağ qolunu silkәlәdi. – Volter!
– Parapedum! – Givi donquldanıb başını boşqabın içinә
qoydu.
– Yolda tanış olduq, – Meri dedi.
Volterә cәrimә badәsi doldurdular. O, yalvar-yaxar elәdi
ki, yol gedәcәyәm, sonra isә çaxırı son damcısınacan içdi.
Teranqi otaqdan çıxdı, hay-küy, bağırtı, tәnbәki iyi, bir-
birini zorla içirmәk, iri, çaxır dolu badә sakitliyә, tәmiz havaya
alışmış oğlanın başını ağrıtdı, Teranqi yataq otağının qapısını
açdı.
– Vay! – qız sәsi idi.
– Qorxma, kordur, – oğlan sәsi pıçıltı ilә cavab verdi.
Teranqi qapını örtdü. Anikonun otağına keçdi. Taxtın
üstünә uzandı. Zaldan musiqi sәsi, boğuq gurultu gәlirdi.
Oğlan özü dә hiss elәmәdәn yuxuya getdi. Zil qaranlıq gecә
idi, uzaqdan işıq gәlirdi. 231
– Teranqi, – kimsә onu çağırırdı.
Oğlan cәld yerindәn sıçradı, pencәyini çiyninә salıb böyük
otağa yüyürdü.
– Lotuyana bir kibrit ver, hamımızın kibritimiz qurtardı.
– Bu dәqiqә gәtirәrәm, – Teranqi mәtbәxә qaçıb kibrit
gәtirdi. – Ancaq budu, daha yoxdu.
– Çox sağ ol! – kimsә dillәnib әlini onun çiyninә vurdu.