Page 177 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1
P. 177

Naira Gelaøvili

          arasında xeyli dolaşdı. Boş yellәncәyi yırğaladı. Sonra
          tәpәciyin üstünә qalxıb sürüşdü. Şәhәrin “köhnәlmiş”
          ulduzlarının altında, saralmış payız otlarının üstünә sәvәrib
          xeyli güldü. Sonra eyvana yaxın alma ağacına dırmaşdı, göy
          üzünә baxdı, ağacdan eyvana keçdi vә әvvәllәr  istifadә etdiyi
          yolla binaya daxil oldu. Çarpayıların yanaşı qoyulduğu otağı
          keçdi. Bağçanın kәsif qoxusu ürәyini bulandırdı. Aşağı, birinci
          mәrtәbәyә enib otaqların birindә divanın üstünә uzandı.
             Divanın baş tәrәfindә böyük qoca fikus dururdu, divara isә
          uşaqlar çәkdiyi rәsmlәri asmışdılar. Kişinin üç yaşlı oğlu da
          bu bağçaya gәlirdi, ola bilsin dә ki, divardakı rәsmlәrdәn biri
          onun çәkdiyi rәsm idi.
             Bu divanda kişinin gәncliyi sona yetdi. Burada beş yaşlı
          eynәkli oğlanın anasıyla sevişirdi. Qadın valideynlәrin
          hamısından gec gәlәr, haldan düşmüş, hәr zaman gözü yaşlı
          körpәsini evә aparar, gecәyarı geyinib-kecinib tәzәdәn geri
          qayıdırdı.  Yaşca özündәn böyük, hamar dәrili qadının
          qırmızımtıl, yüngülcә burulmuş saçları çiyninә düşürdü;
          yanaqlarında, qollarında vә boğazının altında solğun rәngli
          çillәr görünürdü, yaşıl gözlәri isә ay işığında parıldayırdı. Do-
          nunu özü soyunar, kişinin köynәyinin düymәlәrini dә özü
          açardı. Sonra qabırğalarının üstünü әllәriylә oxşayıb yanağını
          sinәsinә söykәrdi. Pәncәrәdәn uşaqların divardakı rәsmlәrinә
          ay işığı düşәrdi. Bir müddәt hәmin şәkillәr kişiyә “maneә
          törәdir”, sonra hәr şey o qadınla bir olduğu  anlarda qeybә
          çәkilirdi.
             Qadın, barmaqlarının hiss olunmayan toxunuşu, bәdәninin
          pıçıltıyabәnzәr yüngül hәrәkәti ilә ona unamadığı “yolları”  177
          izah edir vә kişi heç hiss etmirdi ki, ona nәyisә öyrәdirlәr...
          Tәxminәn bir il aradan sonra, bir sәhәr donunu әyninә geyinә-
          geyinә qadın divana uzanmış kişinin üzünә kәdәrlә baxıb dedi
          ki, sabah әri xaricdәn qayıdır vә innәn sonra artıq görüşә
          bilmәyәcәklәr. Qadın onun boynuna sarıldı, oxşadı, sığalladı
          vә kişiyә onun pıçıltıyla dediyi son sözlәri qaldı... Sonralar bir
          başqa qadınla görüşmәyә başladı, daha sonra da başqasıyla...
   172   173   174   175   176   177   178   179   180   181   182