Page 180 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1
P. 180

Görcö nÿsri antologiyası

               yarpaqların xışıltısı vә quşların cәh-cәhi pozurdu. Heç yolda
               da maşın yox idi. Gözünә yuxu getdi... Görürdü ki, kiçik yaşlı
               qız yolda durur. Sarı, sanki şәffaf, topuğuna düşәn saçları
               çılpaq bәdәnini örtürdü. Yolla gedib-gәlәnlәr: oğlanlar, kişilәr,
               qadınlar, uşaqlar  üzünә tüpürürdülәr. Tәpik vurur, saçlarını
               yolur, üzünü cırırdılar... Әllәrini doğrayır, üstünә işәyirdilәr...
               Yıxıldı... Başını geriyә atıb göl kimi mavi gözlәrini göyә
               qaldırdı... Gözünün içinә tüpürdülәr... Ölürdü... Şәhәrin başına
               qara dәmir-beton qadın qoymuşdular... Böyüdü, doldu, mәkanı
               әlә aldı, metal mәmәlәrindәn qara süd çay kimi axdı. Onların
               hamısı hәmin südü içirlәr, gözlәri parıldayır. Qara süd әncir
               şirәsitәk dodaqlarını partladır, çәnәlәrinә axır... Dişlәrini
               göstәrirlәr, dırnaqları uzanırdı... Havada dәmirin cingiltisi,
               metalın qәhqәhәsi, öskürәyi, çatırtısı dururdu...
                   Gözlәrini açdı.  Titrәtdi. Bağçadan çıxanda doqqazın
               yanında ayaq saxlayıb torpağa diqqәtlә baxdı... Sonra yavaşca
               aşağı әyilib әzilmiş, kirlәnmiş darağını götürdü... Bayquşların
               sarı gözlәri çıxmışdı. Darağa xeyli baxdı vә gözündәn yaş
               axdı.

                                        * * *
                   Başını aşağı salıb küçәylә gedirdi. Yeraltı keçidә endi.
               Şikәst, üzü yanıq kişi yerdә oturub divara söykәnәrәk yatırdı.
               Yanında on yaşlı әsәbi oğlan uşağı dururdu. Çirkli ovuclarında
               çeynәnmiş saqqız oynadırdı. Sonra saqqızı uzadıb bir tәrәfini
               ağzına aldı. Qadın çantasını açıb tünd rәngli ağır bankanı
               çıxartdı vә qara, dibindә xırda pullar olan papağın qarşısında
               cәsarәtsiz dayandı. “Mürәbbәdir”, –  oğlana dedi vә getdi.
        180

                                        * * *
                   Parka endi. Çәhrayı çınqıllı cığırla gedib boş, fәvvarәsi
               işlәmәyәn, dibindә quru yarpaqlar, şüşә qırıqları vә cırılmış
               qırmızımtıl rezin top görünәn hovuzun yanında dayandı.
               Birdәn bir balaca göyçәk oğlan yüyürüb әlindәki myovuldayan
               pişik balasını hovuzun içinә atdı. Dalınca yenә bir oğlan qaça-
               qaça gәldi vә onlar birlikdә pişiyә daş atmağa başladılar. Bi -
   175   176   177   178   179   180   181   182   183   184   185