Page 174 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Görcö nÿsri antologiyası

sәdi. – Tarakanları süpürgә ilә xәkәndaza yığıb pәn cәrә dәn
ba yı ra tökürdü. Tarakanlardan çox qorxur, lakin heç vaxt
öldürmürdü... Әt dә yemirdi, çünki bilirdi ki, haçansa canlı
mәxluq olan iri gözlü buzov vә ya çәpiş dә yaşamaq istәyәrdi...
Kişi fikrә dalmış qadına diqqәtlә baxırdı.
– Bitdi, – deyib ayağa qalxdı. – Şәhәrә belә yuxarıdan
baxmağı sevirәm.
– Damların üstündә hәr gün olursunuz?
– Şәnbә-bazardan başqa hәr gün; gündә bir neçә dәfә.
Şәhәrin hәr nöqtәsindәn sifarişçilәrimiz olur... Belәliklә, bu-
rada ev yiyәsi mәnәm, – gülümsәdi.
Qarğa qarıltısı eşidildi vә başlarının üstündәn ağır-ağır
qara qarğa uçub keçdi. Qadın alçaqdan qışqırdı.
– Qorxdunuzmu? – yenә gülümsәdi. – Şәhәrin içi
qarğalarla doludur, mәn işlәyәrkәn hәr dәqiqә başımın üstündә
hәrlәnirlәr.
– Onlar niyә belә çoxdurlar? Nә yeyirlәr? – soruşdu vә
soruşduğuna da peşman oldu: indi yenә gülәcәk.
– Hә, sayları çox artıb. Ac qalmazlar, hәr yer dolu zir-zi-
bildir. Әn çox sevdiklәri dә leşdir.
– Uyuqları görürsünüz? – qadın әlini uzaqda görünәn
bağlara sarı uzatdı.
– Görürәm.
– Çoxdandır görmürdüm... Uşaqlığımda gördüyümdür...
Onlardan hәm qorxur, hәm dә yazığım gәlirdi.
Susdular. Kişi gözünün ucuyla qadının günәşlә işıqlanmış
üzünә baxırdı. Günәş işığında alnının incә cizgilәri vә
174 dodağının yanındakı qövsşәkilli qırış lap aydın görünürdü.
Darağının qıraqlarında tәsvir olunmuş kiçik bayquşlara da fikir
verdi. Hәtta gözlәrinin rәngini dә seçmәk olurdu. Yaşıltәhәr,
dәyirmi, kiçik gözlәri işıldayırdı. Qadının qәmli gözәlliyindәn
kişi zövq alır, hәm dә qәribә bir kәdәr duyğusuna tәslim
olurdu.
– Getmәyәk? – qadından soruşdu.
Qadın çevrilib üzünә baxdı...