Page 48 - Ferdinand de Sössür_Layout 1
P. 48

Ferdinand de Sössür

               istisna olunması ilә әlaqәdardır. Lakin hәmin izahat da doğru
               deyil: ona görә ki, hәmin halda da dilin yazıdan asılılığı
               etiraf olunur. Güman etmәk olar ki, oi-nin wa kimi tәlәffuzü
               zamanı, qrafik işarә norma olmuşsa, yazının qanunu pozulur.
                   Hәmin funksiyalara hәtta qrammatik qaydalarda da rast
                gәlinir. Mәsәlәn, fransız dilindәki h barәsindә olan qayda -
                dakı kimi. Fransızca elә sözlәr vardır ki, әvvәlindә h samiti
                yoxdur, lakin onun latın formasını xatırlayaraq h ilә yazırlar.
                Deyәk ki, latınca homo ‘insan’ sözünә görә homme (әvvәl
                ome) yazırlar. Lakin h-nın doğrudan da tәlәffuz olunduğu
                german mәnşәli başqa sözlәr dә mövcuddur: hache ‘balta’,
                hareng ‘siyәnәk (balıq)’, honte ‘abır’ vә s. sözün әvvәlindә
                gәlәn hәmin  h tәlәffüzdә saxlanana qәdәr, bu cür sözlәr
                başlanğıc samitlәr әsasında birlәşmә qanununa tabe olmuş -
                dur:  deux haches birlәşmәsindә  deux [dØ],  le hareng bir -
                lәşmәsindә  le [lә] kimi tәlәffuz olunduğu halda,  de ux
                hommes birlәşmәsindә deux [dØz], l’ homme birlәşmәsindә le
                [ l ] kimi tәlәffüz olunmuşdur. Vә belәliklә, ikinci sözdә
                başlanğıc samitinin işlәnmәsi qovuşma (liaison) qaydasına
                görә baş vermiş, eliziya hadisәsi yaranmışdır. Bu halda “β
                nәfәsli h-dan әvvәl qovuşma vә eliziya baş vermir” qaydası
                özünü doğrultmuşdur. İndi isә hәmin formul öz әvvәlki
                әhәmiyyәtini itirmişdir; әgәr nәfәsalmanı sәs hesab etmәsәk,
                sәs deyil; söz әvvәlindә nәfәsli h mövcud deyil. Çünki bu-
                rada artıq nә qovuşma, nә dә eliziya baş vermir. Belәliklә,
                burada içindәn çıxılması mümkün olmayan bir dairәyә
                düşürük: h yazının törәtdiyi fiksiyadan başqa bir şey deyildir.
                   Sözün tәlәffüzü orfoqrafiya ilә deyil, onun tarixi ilә
               müәyyәn edilir. Zamanın hәr bir mәqamında onun forması
               izlәmәyә mәcbur olduğu, dәqiq qanunlarla nizamlanan
               tәkamülün müәyyәn mәrhәlәlәrini verir. Hәr bir mәrhәlә
               әvvәlki ilә müәyyәn oluna bilәr: nәzәrdәn keçirilmәli olan
               yeganә şey – әslindә, әn çox da o unudulur – sözün mәnşәyi,
               onun etimologiyasıdır.
                   Auch şәhәrinin adı fonetik transkripsiyada “o ʃ” olacaqdır.
        48
               Bu fransız orfoqrafıyasında yeganә haldır ki, son ch -[ ʃ ]
               sәsıni ifadә edir. Əgәr desәk ki sonda gәlәn ch yalnız hәmin
   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52   53