Page 257 - Ferdinand de Sössür_Layout 1
P. 257

Ümumi dilçilik kursu

          yuvasında bir neçә çeşid , yaxşı olar deyәk ki, bir neçә dәrәcә
          әsası fәrqlәndirir. Yuxarıda zeȖgnü- mi, zeȖgnü- s vә s.-dәn
          ayırdığımız zeugnü elementi özünü birinci dәrәcәli әsas kimi
          tәqdim edir, ona görә ki, ayrılmaz deyil, başqa cәrgәlәrlә (bir
          tәrәfdәn zeȖgnümi ‘atı qoşuram’, zeuktόs ‘qoşulmuş [at]’,
          zeȖksis ‘qoşqu [at üçün]’, zeuktȇr ‘qoşan [atı]’, zugόn ‘xamut’
          vә s., başqa tәrәfdәn  zeȖgnümi ‘atı qoşuram’,  deiknümi
          ‘göstәrirәm’, όrnümi ‘qaldırıram’ ) müqayisә yolu ilә zeug-nu
          bölgüsü öz-özünә alınır. Belәliklә, zeug (özünün zeug-, zeuk-
          , zug- әvәzlәnmә formaları ilә) artıq bölünmәyәn ikinci -
          dәrәcәli әsasdır, belә ki, qohum formalarla tutuşdurma onu
          daha kiçik hissәlәrә bölmәyә imkan vermir.
             Bu bölünmәz element – qohum qrup tәşkil edәn bütün
          sözlәr üçün ümumi olan hәmin hissә kök adlanır. Başqa
          tәrәfdәn, hәr cür subyektiv vә sinxron bölünmә sәs element -
          l әrinә yalnız hәr bir elementin payına düşәn mәna hissәci -
          yindәn çıxış edilәrәk üzvlәnә bildiyindәn, kök elә elementdir
          ki, onda bütün qohum sözlәrin müştәrәk mәnası әn yüksәk
          dәrәcәdә mücәrrәdliyә vә ümumiliyә malikdir. Görünür,
          hәmin mәna qeyri-müәyyәnliyi hәr bir kökdә müxtәlifdir; bu,
          yeri gәlmişkәn, müәyyәn dәrәcәdә әsasın bölgü dәrәcәsindәn
          asılıdır; әsas nә qәdәr çox ardıcıl parçalanmaya mәruz
          qalarsa, onun mәnasının mücәrrәdlәşmәyә o qәdәr çox
          imkanı yaranır. Deyәk ki, yunanca zeugmȃtion “qoşqu [atlar]”
          mәnasını verir, zeȖgma ‘qoşqu lәvazimatı’ dәqiq spesifik -
          lәşmәyә malik deyil, nәhayәt, zeug- “qoşulma” barәdә qeyri-
          müәyyәn tәsәvvür ifadә edir.
             Buradan belә çıxır ki, kök öz-özlüyündә söz kimi çıxış
          edә vә bilavasitә sözdәyişdirici şәkilçi qәbul edә bilmәz.
          Əslindә, söz hәmişә az vә ya çox dәrәcәdә müәyyәn tәsәv -
          vürü, uzaqbaşı qrammatik baxımdan ifadә edir ki, bu da kökә
          xas olan ümumilik vә mücәrrәdliklә uyğun gәlmir. Kök vә
          sözdәyişmә bazasının uyğun gәldiyi olduqca tez-tez tәsadüf
          olunan hal barәsindә nә düşünmәk lazımdır? Mәsәlәn, biz
                                                                     257
          bunu yunanca phlόks ‘alov’, phlogόs ‘alovlan’da onları eyni
   252   253   254   255   256   257   258   259   260   261   262