Page 118 - Ferdinand de Sössür_Layout 1
P. 118

Ferdinand de Sössür

                   4. Sinxron cәrgәnin faktlarına uyğun olan, uzaqbaşı eyni
               tәbiәtli elә faktlar varmı ki, diaxron cәrgә yaratsın? Yox, yox-
               dur. Çünki artıq müәyyәn etdik ki, dәyişiklik hәr hansı
               mәqsәd olmadan baş verir. Sinxron fakt isә, әksinә, hәmişә
               mәnalıdır – o, hәmişә münasibәtlәrin eyni zamanda mövcud
               olan iki üzvü arasında münsiflik edir: cәm hal Gäste forması
               ilә yox, Gast : Gäste qarşılaşması ilә ifadә olunur. Diaxron
               planda isә mәhz әksinә olan doğrudur, onu münasibәtin
               yalnız bir üzvü cәlb edir: yeni Gäste formasının tәzahürü üçün
               köhnә gasti formasının öz yerini verәrәk aradan çıxması la -
               zımdır.
                   Xarakteri etibarilә bu qәdәr fәrqli faktları bir fәnn
               daxilindә birlәşdirmәk cәhdi fantastik tәşәbbüsdür. Diaxron
               perspektivdә biz elә hadisәlәrlә qarşılaşırıq ki, sistemlәrә heç
               bir aidiyyәti yoxdur, hәrçәnd onları şәrtlәndirir.
                   Verdiyimiz nümunәlәrdәn çıxan nәticәlәri tәsdiq edәn vә
               tamamlayan daha bir sıra nümunәlәr gәtirәk.
                   Əgәr fransız dilindә sözün tәrkibindә sәssiz e(ә) yox-
               dursa, vurğu son hecaya düşür. Bu, sinxron faktdır: burada
               fransız sözlәrinin mәcmusu ilә fransız sözlәrinin vurğusu
               arasındakı münasibәt ifadә edilir. O, haradan gәlir? Əvvәlki
               vәziyyәtdәn. Latın dilindә vurğu sistemi başqa cür vә daha
               mürәkkәb olmuşdur. Vurğu uzun olduqca sonuncudan әvvәlki
               hecaya; qısa olduqca axırdan üçüncü hecaya keçirdi
               (müqayisә et: amїcus ‘dost’, lakin änina ‘can’ ). Bu qanun elә
               bir münasibәt müәyyәn edir ki, fransız vurğu qanunu ilә,
               azacıq da olsa, analogiyaya gәlmır. Halbuki bu, elә hәmin
               vurğudur vә olduğu yerlәrdәcә qalmışdır; fransız sözündә o
               heca üzәrinә düşür ki, latın dilindә dә o cürdür : amїcum →
               amї,
                   άnimam → άme. Bununla belә, vurğu formulları fransızca
               ilә latıncada fәrqlidir. Ona görә ki, sözün forması dәyişmişdir.
               Mәlum olduğu kimi, vurğu ilә bağlı nә varsa, ya itmiş, ya da
               e-yә çevrilmişdir. Sözün bu dәyişikliyi nәticәsindә vurğunun
       118     mövqeyi bütöv sözә münasibәtdә başqa cür olmuşdur.
               Nәticәdә, danışanlar yeni münasibәtin mövcudluğunu dәrk
   113   114   115   116   117   118   119   120   121   122   123