Page 87 - Danilenko
P. 87
Tarnovskilər malikanəsindəki kölgələr 87
Kişi mәtbәxә keçdi vә tezliklә xoş qәhvә әtri bütün evә
yayıldı. Sonra әlindә sini tutmuş çılpaq Pulenko gәldi. Sinidә
iki fincan var idi. Pulenko sinini çarpayının üstünә qoydu.
– Şıltaq, varlı qadınlar yataqda qәhvә içmәyi xoşlayırlar.
– Çox belә qadının olub?
– Gәl, bu barәdә danışmayaq, – o gülümsündü.
– Demәli, sәnin vә xadimәnin öpüşmә sәhnәlәrini Mendel
planlamışdı?
– Nәdir ki?
– Necә yәni? Mәni öpmәk üçün pul almışdın, hә? – Alla
onu yumruqlamağa başladı.
Denis onu qucaqlayıb, qollarını tutdu.
– Ehtiyatlı ol, qәhvәni dağıdarsan, – o güldü. – Onda
ağlıma da gәlmirdi ki, nәhayәt, axtardığımı tapacağam.
– Mәnimsә ağlıma gәlirdi, – qadın onu dişlәdi.
– Dişlәmә!
– Dişlәyәcәyәm! Sәn qılınc oynadanda fikirlәşirdim ki,
kaş bu kişi mәnim olaydı.
Alla özünü elә yaxşı hiss edirdi, elә yüngüllәşmişdi ki,
sanki illәr uzunu onu yerә sıxan qaya parçasını üstündәn götür-
müşdülәr. Hәyatında ilk dәfәydi, bu kişiylә özünü xoşbәxt hiss
edirdi. İstәr-istәmәz, fikirlәşdi ki, Nastyaya görә bu mәşәqqәtә
dözmәyә dәymәz. Nәyin bahasına olursa-olsun, ailәni qoruyub
saxlamaq fikri indi ona gülmәli gәlirdi. Eybi yoxdur, qoy
Nastya özünü Zosya Bobel kimi hiss etsin.
Onlar qәhvә içib, söhbәt etmәyә başladılar.
– Tarnovskilәrin malikanәsindәki dәli yığıncağının içindә
bir kişi vardı, gonbul rejissoru deyirәm. Onun telefon nömrә-
sini bilirsәn?
– Nәyinә lazımdır?
– Bir qadının hәyatı barәdә mәlumatı dәqiqlәşdirmәk istә-
yirәm.
Kişi mobil telefonunda rejissorun nömrәsini tapıb, ona
verdi.
Alla nömrәni yığdı, dәstәkdәn rejissorun şux, әdalı sәsi
eşidildi:
Kişi mәtbәxә keçdi vә tezliklә xoş qәhvә әtri bütün evә
yayıldı. Sonra әlindә sini tutmuş çılpaq Pulenko gәldi. Sinidә
iki fincan var idi. Pulenko sinini çarpayının üstünә qoydu.
– Şıltaq, varlı qadınlar yataqda qәhvә içmәyi xoşlayırlar.
– Çox belә qadının olub?
– Gәl, bu barәdә danışmayaq, – o gülümsündü.
– Demәli, sәnin vә xadimәnin öpüşmә sәhnәlәrini Mendel
planlamışdı?
– Nәdir ki?
– Necә yәni? Mәni öpmәk üçün pul almışdın, hә? – Alla
onu yumruqlamağa başladı.
Denis onu qucaqlayıb, qollarını tutdu.
– Ehtiyatlı ol, qәhvәni dağıdarsan, – o güldü. – Onda
ağlıma da gәlmirdi ki, nәhayәt, axtardığımı tapacağam.
– Mәnimsә ağlıma gәlirdi, – qadın onu dişlәdi.
– Dişlәmә!
– Dişlәyәcәyәm! Sәn qılınc oynadanda fikirlәşirdim ki,
kaş bu kişi mәnim olaydı.
Alla özünü elә yaxşı hiss edirdi, elә yüngüllәşmişdi ki,
sanki illәr uzunu onu yerә sıxan qaya parçasını üstündәn götür-
müşdülәr. Hәyatında ilk dәfәydi, bu kişiylә özünü xoşbәxt hiss
edirdi. İstәr-istәmәz, fikirlәşdi ki, Nastyaya görә bu mәşәqqәtә
dözmәyә dәymәz. Nәyin bahasına olursa-olsun, ailәni qoruyub
saxlamaq fikri indi ona gülmәli gәlirdi. Eybi yoxdur, qoy
Nastya özünü Zosya Bobel kimi hiss etsin.
Onlar qәhvә içib, söhbәt etmәyә başladılar.
– Tarnovskilәrin malikanәsindәki dәli yığıncağının içindә
bir kişi vardı, gonbul rejissoru deyirәm. Onun telefon nömrә-
sini bilirsәn?
– Nәyinә lazımdır?
– Bir qadının hәyatı barәdә mәlumatı dәqiqlәşdirmәk istә-
yirәm.
Kişi mobil telefonunda rejissorun nömrәsini tapıb, ona
verdi.
Alla nömrәni yığdı, dәstәkdәn rejissorun şux, әdalı sәsi
eşidildi:
