Page 82 - Danilenko
P. 82
Vladimir Danilenko
– Bunu qadınlar kişilәrdәn yaxşı bilir. Hansı kişiylә
yaşayacağına qadının özü qәrar vermәlidir. Bu mәsәlәylә bağlı
heç kimlә mәslәhәtlәşmәyә ehtiyac yoxdur.
Nәhayәt, Alla psixoterapevtlә vidalaşıb, küçәyә çıxdı.
Cümә axşamı Alla qızını dayәnin yanında qoyub, evdәn
çıxdı. Qızılgül buketi alıb, tamaşaya yollandı. Sәhnәdә Denis
Pulenkonu görәndә, hәr şeyi unutdu. Bu dәqiqәlәrdә harada
olduğunu soruşsalar, tamaşanın mәzmunu barәdә nәsә
soruşsalar, bәlkә dә, cavab verә bilmәzdi. Allanı onun intona-
siyası, sәs tembri, mimikası, jestlәri, hәrәkәtlәri maraqlan-
dırırdı. Onun rahatlığını әlindәn almış, başını itirmәyә mәcbur
etmiş bu kişini yaxından tanımağa çalışırdı. Ona elә gәlirdi ki,
doqquz il әrzindә әrini bu qәdәr yaxından tanımayıb. Pulenko,
necә deyәrlәr, onun adamı idi. Amma ömürboyu axtardığı
kişiydimi? Sevgilisi var, yoxsa yox? Allanın arzuladığı böyük
mәhәbbәtә hazırdırmı? Tamaşa başa çatanda, Allanın canına
vicvicә düşdü – hәm qorxur, hәm dә onunla görüşmәk üçün
ürәyi gedirdi. Tamaşa qurtardı, әlindә gül-çiçәk dәstәsi tutmuş
adamlar sәhnәyә doğru axışdı. Alla qızılgüllәri Denis Pu-
lenkoya uzadıb, yavaşcadan dedi:
– Bu gün Tarnovskilәrin malikanәsindә olduğundan daha
yaxşı oynadınız. Әksini sübut etmәk istәyirsinizsә, sizi
dinlәmәyә hazıram. Fürsәtdәn istifadә edib, adama bir qәdәh
martini içәrik.
– Dәvәt edirsiniz?
– Tamaşadan sonra sizi teatrın qabağında gözlәyәcәyәm.
O, qarderobda növbәyә dayanıb, paltosunu geydi vә
Proreznaya1 küçәsinә çıxdı. İliyinә işlәyәn soyuqdan qorun-
82 maq üçün paltosunun yaxalığını qaldırdı. Sonuncu tamaşaçılar
teatr binasını tәrk etdikdәn sonra Denis Pulenko ona
yaxınlaşdı.
– Üşüyürsünüz?
– Teatrınızın әtrafı çox soyuqdur.
– İndi bir şey fikirlәşәrik. Yeri gәlmişkәn, adınız nәdir?
– Alla.
1Proreznaya – Kiyevdә “Molodoy” teatrın yerlәşdiyi küçә
– Bunu qadınlar kişilәrdәn yaxşı bilir. Hansı kişiylә
yaşayacağına qadının özü qәrar vermәlidir. Bu mәsәlәylә bağlı
heç kimlә mәslәhәtlәşmәyә ehtiyac yoxdur.
Nәhayәt, Alla psixoterapevtlә vidalaşıb, küçәyә çıxdı.
Cümә axşamı Alla qızını dayәnin yanında qoyub, evdәn
çıxdı. Qızılgül buketi alıb, tamaşaya yollandı. Sәhnәdә Denis
Pulenkonu görәndә, hәr şeyi unutdu. Bu dәqiqәlәrdә harada
olduğunu soruşsalar, tamaşanın mәzmunu barәdә nәsә
soruşsalar, bәlkә dә, cavab verә bilmәzdi. Allanı onun intona-
siyası, sәs tembri, mimikası, jestlәri, hәrәkәtlәri maraqlan-
dırırdı. Onun rahatlığını әlindәn almış, başını itirmәyә mәcbur
etmiş bu kişini yaxından tanımağa çalışırdı. Ona elә gәlirdi ki,
doqquz il әrzindә әrini bu qәdәr yaxından tanımayıb. Pulenko,
necә deyәrlәr, onun adamı idi. Amma ömürboyu axtardığı
kişiydimi? Sevgilisi var, yoxsa yox? Allanın arzuladığı böyük
mәhәbbәtә hazırdırmı? Tamaşa başa çatanda, Allanın canına
vicvicә düşdü – hәm qorxur, hәm dә onunla görüşmәk üçün
ürәyi gedirdi. Tamaşa qurtardı, әlindә gül-çiçәk dәstәsi tutmuş
adamlar sәhnәyә doğru axışdı. Alla qızılgüllәri Denis Pu-
lenkoya uzadıb, yavaşcadan dedi:
– Bu gün Tarnovskilәrin malikanәsindә olduğundan daha
yaxşı oynadınız. Әksini sübut etmәk istәyirsinizsә, sizi
dinlәmәyә hazıram. Fürsәtdәn istifadә edib, adama bir qәdәh
martini içәrik.
– Dәvәt edirsiniz?
– Tamaşadan sonra sizi teatrın qabağında gözlәyәcәyәm.
O, qarderobda növbәyә dayanıb, paltosunu geydi vә
Proreznaya1 küçәsinә çıxdı. İliyinә işlәyәn soyuqdan qorun-
82 maq üçün paltosunun yaxalığını qaldırdı. Sonuncu tamaşaçılar
teatr binasını tәrk etdikdәn sonra Denis Pulenko ona
yaxınlaşdı.
– Üşüyürsünüz?
– Teatrınızın әtrafı çox soyuqdur.
– İndi bir şey fikirlәşәrik. Yeri gәlmişkәn, adınız nәdir?
– Alla.
1Proreznaya – Kiyevdә “Molodoy” teatrın yerlәşdiyi küçә