Page 54 - Danilenko
P. 54
Vladimir Danilenko

xәyanәtini gizlәtmişdi. Bәs ananızın başqa kişilәrlә münasibәti

necәydi? Sizi tәәccüblәndirәn, heyrәtә salan münasibәtlәri

nәzәrdә tuturam.

Alla hәmişәlik unutmaq istәdiyi hadisәni danışmağı qәrara

aldı. Bu hadisә onun kövrәk uşaq qәlbindә ilk sevgi filmindәn,

sevgilisini әsgәrliyә yola salan qızların ehtiraslı öpüşlәrindәn

dә dәrin iz buraxmışdı.

– Mәnә elә gәlir ki, sizin darıxdırıcı ailә hәyatınızda

yaşadığınız problemlәrin hәllini ananızın davranışında axtar-

maq lazımdır, – Mendel qәtiyyәtsiz sәslә dedi. Onun sәsi

Stalin dövründә meşin gödәkcәli adamların tez-tez baş çәkdiyi

bu köhnә evin divarlarında әks-sәda verdi.

– Bu haqda danışmaq istәmirdim, – Alla cavab verdi, –

amma özüm vә anam haqqında, yerli-yersiz, o qәdәr şeylәr

danışmışam ki, artıq gecdir. Düşünürәm ki, özümün dә

xatırlamaq istәmәdiyim hadisәni sizә danışsam yaxşıdır.

Dediyim kimi, anam qapançı işlәyirdi. Yaxşı yadımdadır, anam

böyük yük maşınlarını nәhәng tәrәzidә çәkir, dәftәrçәsindә

qeydlәr aparırdı. Mәn onun yanında oynayır, tәrәzinin

platformasının üstünә çıxan maşınlara baxır, sürücülәrin

anamla söhbәtlәrinә qulaq verirdim.

Yay vaxtı idi, qaranquş balaları yenicә qanadlanıb, öz

yuvalarını tәrk etmәyә başlamışdılar. Mәn böyük tәrәzinin

yanında oynayırdım. Hava çox istiydi, bürküdәn nәfәs almaq

olmurdu. Su quyusunun yanındakı novcuqda sәrçәlәr çimirdi.

İtlәr ağacların kölgәsindә dillәrini çıxarıb lәhlәyirdilәr. Mәn

sahibsiz pişiklә oynayırdım. Elә bu vaxt mehtәr anamı sәslәdi:

– Ksena, buraya gәl!

54 – Heç yerә tәrpәnmә! – anam dedi. – İndi gәlirәm.
O, güzgüyә baxdı, saçlarını düzәldib getdi. Onun at

tövlәsinә girdiyini gördüm. Mehtәr onun arxasınca gedirdi. Bir

az pişiklә oynayandan sonra darıxdım, anamın yanına getmәk

istәdim.

– Burada qal, – pişiyә dedim. – Birazdan gәlirәm.

Tövlәyә sarı getmәyә başladım. Toz-torpaq sәndәlimin

deşiklәrindәn içәri dolub, ayaqlarımı qıdıqlayırdı. Ağcaqayın
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59