Page 57 - Danilenko
P. 57
Tarnovskilər malikanəsindəki kölgələr 57
10
Faddey Şvaqulyak divanda uzanıb, otaqda xaotik trayek-
toriya üzrә var-gәl elәyәn Aleksandr Mendelә baxırdı. Faddey
çox әzgin görünürdü, gözlәrinin altı torbalanmış, üzünü tük
basmışdı. Bir anlığa Faddeyә elә gәldi ki, Mendel onun burada
olduğunu unudub – psixoterapevt hәtta burnunu eşmәyә
başladı. Amma qәfildәn Faddeyin baxışlarını öz üzәrindә hiss
edib, duruxdu. Sifәtindәn pәrtlik yağan Mendel mızıldandı:
– Bu, beyin fәaliyyәtinә kömәk edir.
O, gәlib divanın yanında dayandı vә Şvaqulyakın gözünün
içinә zillәndi. Bayaqkı pәrtlik ifadәsi sanki sifәtinә hәkk
olunmuşdu.
– Nә olub? Nәsә qaydasında deyil?
– Deyin görüm, – Aleksandr Mendel handan-hana dillәndi, –
arvadınızla münasibәtinizi, simvolik olaraq, necә ifadә edәr-
diniz?
– Bir dәfә әşyaların içindәn köhnә saat tapdım, onu Jolk-
voda yaşadığım vaxtlar taxırdım, – Faddey dedi. – Saat karton
qutuda, mәktәb illәrindә topladığım markaların yanındaydı.
Bu saatı düz on iki il idi ki, әlimә götürmürdüm. Saatı qurub,
gördüm ki, hәlә işlәyir. Amma onun yalnız çıqqıltısı eşidilirdi,
әqrәblәr yerindәn tәrpәnmirdi. Onda fikirlәşdim ki, Allayla
mәnim hәyatım bu köhnә, mexaniki saatı xatırladır. Yaxşı
ailәmiz var, heç nәyә ehtiyacımız yoxdur, bir-birimizә xәyanәt
etmirik, mübahisәmiz düşmür, amma әslindә, bәdbәxtik.
– Bәdbәxtlik kifayәt qәdәr dumanlı anlayışdır, – Mendel
kresloya әylәşib, ayağını ayağının üstünә aşırdı. – Hәr kәs onu
öz bildiyi kimi başa düşür. Bәs sizin üçün xoşbәxtlik nәdir?
– Kişi üçün xoşbәxtlik yaşadığı qadınla axıracan bir yerdә
olmaqdır, yәni bu qadın hәyatının sonunacan sәnә bәs etmә-
lidir.
Mendelin qaşları çatıldı, üzündә istehzalı bir ifadә yarandı.
– Siz qadına akkumulyator vә ya batareya kimi yana-
şırsınız. – O, kresloda qurcuxub, ayağındakı ev başmağını yel-
lәmәyә başladı. – Halbuki bunun illüziya olduğunu özünüz dә
etiraf edirsiniz.
10
Faddey Şvaqulyak divanda uzanıb, otaqda xaotik trayek-
toriya üzrә var-gәl elәyәn Aleksandr Mendelә baxırdı. Faddey
çox әzgin görünürdü, gözlәrinin altı torbalanmış, üzünü tük
basmışdı. Bir anlığa Faddeyә elә gәldi ki, Mendel onun burada
olduğunu unudub – psixoterapevt hәtta burnunu eşmәyә
başladı. Amma qәfildәn Faddeyin baxışlarını öz üzәrindә hiss
edib, duruxdu. Sifәtindәn pәrtlik yağan Mendel mızıldandı:
– Bu, beyin fәaliyyәtinә kömәk edir.
O, gәlib divanın yanında dayandı vә Şvaqulyakın gözünün
içinә zillәndi. Bayaqkı pәrtlik ifadәsi sanki sifәtinә hәkk
olunmuşdu.
– Nә olub? Nәsә qaydasında deyil?
– Deyin görüm, – Aleksandr Mendel handan-hana dillәndi, –
arvadınızla münasibәtinizi, simvolik olaraq, necә ifadә edәr-
diniz?
– Bir dәfә әşyaların içindәn köhnә saat tapdım, onu Jolk-
voda yaşadığım vaxtlar taxırdım, – Faddey dedi. – Saat karton
qutuda, mәktәb illәrindә topladığım markaların yanındaydı.
Bu saatı düz on iki il idi ki, әlimә götürmürdüm. Saatı qurub,
gördüm ki, hәlә işlәyir. Amma onun yalnız çıqqıltısı eşidilirdi,
әqrәblәr yerindәn tәrpәnmirdi. Onda fikirlәşdim ki, Allayla
mәnim hәyatım bu köhnә, mexaniki saatı xatırladır. Yaxşı
ailәmiz var, heç nәyә ehtiyacımız yoxdur, bir-birimizә xәyanәt
etmirik, mübahisәmiz düşmür, amma әslindә, bәdbәxtik.
– Bәdbәxtlik kifayәt qәdәr dumanlı anlayışdır, – Mendel
kresloya әylәşib, ayağını ayağının üstünә aşırdı. – Hәr kәs onu
öz bildiyi kimi başa düşür. Bәs sizin üçün xoşbәxtlik nәdir?
– Kişi üçün xoşbәxtlik yaşadığı qadınla axıracan bir yerdә
olmaqdır, yәni bu qadın hәyatının sonunacan sәnә bәs etmә-
lidir.
Mendelin qaşları çatıldı, üzündә istehzalı bir ifadә yarandı.
– Siz qadına akkumulyator vә ya batareya kimi yana-
şırsınız. – O, kresloda qurcuxub, ayağındakı ev başmağını yel-
lәmәyә başladı. – Halbuki bunun illüziya olduğunu özünüz dә
etiraf edirsiniz.
