Page 47 - Danilenko
P. 47
Tarnovskilər malikanəsindəki kölgələr 47
Bir dәfә, axşamüstü Faddey hiss etdi ki, Alla onunla çox
mәhrәm, mehriban davranır. Arvadı ona Lesya Ukrainka
bulvarındakı restoranda tanış olduğu hәmin sirli, müәmmalı,
yaraşıqlı qızı xatırladırdı. Onlar Nastyayla söhbәt edir, onu
oxşayıb әzizlәyirdilәr. Nastya ağızdolusu fransız dili müәlli-
mәsindәn danışırdı.
– Yaxşı müәllimәdir? – Faddey soruşdu.
– İngilis dili müәllimәsindәn yaxşıdır, – Nastya dәrhal
cavab verdi.
Faddey onun balaca qulağından öpdü.
“O, mehriban, qanışirin adamdır, – Alla fikirlәşdi. –
Görәsәn, bu etinasızlıq, laqeydlik divarını necә aşmaq olar?
Bu soyuqluğu aradaq qaldırmaq mümkündürmü? Evlilik
mәsәlәsindә birmәnalı hökm vermәk çәtindir. Bәzәn insanlar
bircә ay birgә yaşaya bilmir, yola getmirlәr. Amma biz doqquz
ildir ki, evliyik.”
Nastya Faddeyin dizinin üstündә oturub, dil-dil ötür, oyun
çıxarırdı. Alla fikirlәşdi ki, kaş hәmişә belә olaydı. Arzuladığı
sәhnәni xәyalında canlandırmağa çalışdı: әri işdәn gәlir, onlar
üçlükdә oturub, şirin-şirin söhbәt edirlәr; dünyada çoxlu
hadisәlәr baş verir, insanlar doğulur, ölür, evlәnir, boşanırlar,
bütöv müәssisәlәr vә dövlәtlәr müflis olur, süquta uğrayır,
amma onların evindә hәr şey qaydasındadır, hamı xoşbәxtdir.
“O, heç dәyişilmәyib, elә bil doqquz il әvvәl gördüyüm
qadındır. – Faddey düşündü. – Bәs niyә onunla yaşaya bil-
mirәm? Uşağımız var, heç nәdәn korluq çәkmirik, özümüz dә
hәlә qocalmamışıq”.
Altdan-altdan Faddeyә göz qoyan Alla hiss edirdi ki, başqa
kişi tapmaq, ona uyğunlaşmaq, hәyatını tamamilә dәyişdirmәk
vә hәr şeyi yenidәn başlamaq istәmir. Hәm dә, bilirdi ki, gec-
tez o kişiylә dә münasibәtlәrindә soyuqluq yaranacaq.
Faddeyin öz qüsurları vardı, amma yaxşı tәrәflәri dә az deyildi.
“Çoxdan sönmüş ocağı yenidәn yandırmaq lazımdır”, –
Allanın dodaqlarına müәmmalı gülüş qondu.
Faddey onun güldüyünü görüb, tanış olduqları ilk vaxtları
xatırladı. Onda heç ağlına da gәlmәzdi ki, haçansa işlәr kor-
Bir dәfә, axşamüstü Faddey hiss etdi ki, Alla onunla çox
mәhrәm, mehriban davranır. Arvadı ona Lesya Ukrainka
bulvarındakı restoranda tanış olduğu hәmin sirli, müәmmalı,
yaraşıqlı qızı xatırladırdı. Onlar Nastyayla söhbәt edir, onu
oxşayıb әzizlәyirdilәr. Nastya ağızdolusu fransız dili müәlli-
mәsindәn danışırdı.
– Yaxşı müәllimәdir? – Faddey soruşdu.
– İngilis dili müәllimәsindәn yaxşıdır, – Nastya dәrhal
cavab verdi.
Faddey onun balaca qulağından öpdü.
“O, mehriban, qanışirin adamdır, – Alla fikirlәşdi. –
Görәsәn, bu etinasızlıq, laqeydlik divarını necә aşmaq olar?
Bu soyuqluğu aradaq qaldırmaq mümkündürmü? Evlilik
mәsәlәsindә birmәnalı hökm vermәk çәtindir. Bәzәn insanlar
bircә ay birgә yaşaya bilmir, yola getmirlәr. Amma biz doqquz
ildir ki, evliyik.”
Nastya Faddeyin dizinin üstündә oturub, dil-dil ötür, oyun
çıxarırdı. Alla fikirlәşdi ki, kaş hәmişә belә olaydı. Arzuladığı
sәhnәni xәyalında canlandırmağa çalışdı: әri işdәn gәlir, onlar
üçlükdә oturub, şirin-şirin söhbәt edirlәr; dünyada çoxlu
hadisәlәr baş verir, insanlar doğulur, ölür, evlәnir, boşanırlar,
bütöv müәssisәlәr vә dövlәtlәr müflis olur, süquta uğrayır,
amma onların evindә hәr şey qaydasındadır, hamı xoşbәxtdir.
“O, heç dәyişilmәyib, elә bil doqquz il әvvәl gördüyüm
qadındır. – Faddey düşündü. – Bәs niyә onunla yaşaya bil-
mirәm? Uşağımız var, heç nәdәn korluq çәkmirik, özümüz dә
hәlә qocalmamışıq”.
Altdan-altdan Faddeyә göz qoyan Alla hiss edirdi ki, başqa
kişi tapmaq, ona uyğunlaşmaq, hәyatını tamamilә dәyişdirmәk
vә hәr şeyi yenidәn başlamaq istәmir. Hәm dә, bilirdi ki, gec-
tez o kişiylә dә münasibәtlәrindә soyuqluq yaranacaq.
Faddeyin öz qüsurları vardı, amma yaxşı tәrәflәri dә az deyildi.
“Çoxdan sönmüş ocağı yenidәn yandırmaq lazımdır”, –
Allanın dodaqlarına müәmmalı gülüş qondu.
Faddey onun güldüyünü görüb, tanış olduqları ilk vaxtları
xatırladı. Onda heç ağlına da gәlmәzdi ki, haçansa işlәr kor-
