Page 180 - Danilenko
P. 180
Vladimir Danilenko
Qadın tez-tez vanna qәbul edir, torşer işığında qadın jurnalları
oxuyur, xәyala dalırdı.
Spas bayramından sonra Qalya nәnә xәstәlәndi. Jorayla o
qәdәr mübahisә etdi ki, ürәk ağrısı tapdı. Bundan başqa Qalya
nәnә tez-tez tәngnәfәs olur, Zina ona hormonlar vә aerozollar
alırdı.
Bir dәfә anası Boqdanı dәrman almaq üçün aptekә gön-
dәrdi. Boqdan evә qayıdanda gördü ki, nәnәsini xәrәyә qoyub,
tәcili yardım maşınına mindirirlәr. Qara örpәk bağlamış Zina
isә güzgünün üstünü örtür.
Ertәsi gün Qalya nәnәni evә gәtirib, paltarını dәyişdirdilәr,
şamlar yandırıldı, qohum-qonşu yığışdı, sarı avtobusda onu
qәbiristanlığa apardılar, nәfәsli orkestr matәm musiqisi çaldı,
Zinayla Jora ağlaya-ağlaya qarını haqq dünyasına yola saldılar,
sonra hamı ehsan süfrәsinin arxasına keçdi.
Bütün gecәni yağış yağdı, güclü külәk әsdi. Qorxuya
düşmüş Boqdan anasına qısılıb dedi:
– Ana, köhnә qulaqlarımı qaytar.
– Niyә?
– Onda Qalya nәnә ölmәyәcәk, atam araq içmәyәcәk, hәr
şey әvvәlki kimi olacaq.
– Sus, – Zina yorğun sәslә dedi, – heç vaxt heç nә әvvәlki
kimi olmur.
Göz yaşlarını güclә saxlayan Boqdan anasına qısıldı.
– Külәk nә yaman vıyıldayır?
– Bu, Qalya nәnәdir, bizim halımıza ağlayır.
– Ulartıya oxşayır, – oğlan qorxudan titrәdi.
– Yat, – Zina xırıltılı sәslә dedi.
180 Sәhәr ayılanda gördülәr ki, külәk albalı ağacını sındırıb.
Ağaca qonmuş qoca qarğa hirsli-hirsli qarıldayırdı.
Qadın tez-tez vanna qәbul edir, torşer işığında qadın jurnalları
oxuyur, xәyala dalırdı.
Spas bayramından sonra Qalya nәnә xәstәlәndi. Jorayla o
qәdәr mübahisә etdi ki, ürәk ağrısı tapdı. Bundan başqa Qalya
nәnә tez-tez tәngnәfәs olur, Zina ona hormonlar vә aerozollar
alırdı.
Bir dәfә anası Boqdanı dәrman almaq üçün aptekә gön-
dәrdi. Boqdan evә qayıdanda gördü ki, nәnәsini xәrәyә qoyub,
tәcili yardım maşınına mindirirlәr. Qara örpәk bağlamış Zina
isә güzgünün üstünü örtür.
Ertәsi gün Qalya nәnәni evә gәtirib, paltarını dәyişdirdilәr,
şamlar yandırıldı, qohum-qonşu yığışdı, sarı avtobusda onu
qәbiristanlığa apardılar, nәfәsli orkestr matәm musiqisi çaldı,
Zinayla Jora ağlaya-ağlaya qarını haqq dünyasına yola saldılar,
sonra hamı ehsan süfrәsinin arxasına keçdi.
Bütün gecәni yağış yağdı, güclü külәk әsdi. Qorxuya
düşmüş Boqdan anasına qısılıb dedi:
– Ana, köhnә qulaqlarımı qaytar.
– Niyә?
– Onda Qalya nәnә ölmәyәcәk, atam araq içmәyәcәk, hәr
şey әvvәlki kimi olacaq.
– Sus, – Zina yorğun sәslә dedi, – heç vaxt heç nә әvvәlki
kimi olmur.
Göz yaşlarını güclә saxlayan Boqdan anasına qısıldı.
– Külәk nә yaman vıyıldayır?
– Bu, Qalya nәnәdir, bizim halımıza ağlayır.
– Ulartıya oxşayır, – oğlan qorxudan titrәdi.
– Yat, – Zina xırıltılı sәslә dedi.
180 Sәhәr ayılanda gördülәr ki, külәk albalı ağacını sındırıb.
Ağaca qonmuş qoca qarğa hirsli-hirsli qarıldayırdı.
