Page 22 - Bagater Arabuli_Layout 1
P. 22
Bağater Arabuli
açmayacaq, açmayacaq
içindә dustaq olduğun sәhifәni.
Ağı demәk,
göz yaşıyla xilas olmaq istәyirsәn.
Sәninçün kitab zindan,
ağ kağız kameradı.
Kimsәsiz, yiyәsiz yetim kimi
tikanlı yolları dolaşmalısan,
ey tәnhalığın qanadlarında doğulmuş
mart tumurcuğu kimi zәrif sәtir...
Çöl
Qocalıb, kәdәr dolu gözlәrlә
dünyaya baxır çöl.
Sәhәrlәr qırov qonur üstünә...
Sezilmәyәn sazaq da üşüdür onu.
Gah güllәrin pıçıltısını eşidir yuxularında,
gah da dalğalanan zәmilәrin xışıltısını.
Vaxt vardı әskiyi yoxdu heç nәdәn:
gün işığı, sәma nәmi, mәhәbbәt...
Amma daha qocalıb,
heç kәsin düşmür yadına:
barı otlar ona tәsәlli verib,
qayğısına qala.
Şair
Yalnızdı, tәk idi...
var-dövlәti
t әnhalıq, bir dә sükutdu.
Bu cәvahiratını
22
