Page 121 - anderson_Макет 1

TANRININ QÜDRӘTİ

Tәbiәtcә sakit vә sәbirli adam olan qırxyaşlı Körtis Hartmen
düz on il Vaynzburqdakı Presbayterian kilsәsinin keşişi olmuşdu.
O, insanlar qarşısında moizә söylәmәyi әn çәtin iş hesab edirdi.
Buna görә dә çәrşәnbә günündәn şәnbә gününә qәdәr bütün
işlәrini bir kәnara qoyub, bazar günü oxuyacağı iki moizәsinә
hazırlaşardı. Bazar günü erkәndәn kilsәnin zәng qüllәsindә
yerlәşәn balaca iş otağına gedәr vә duaya başlayardı. Bütün
dualarında isә әn çox bu sözlәri tәkrar-tәkrar söylәyәrdi:
– İlahi, sәnә qulluq etmәk üçün mәnә güc vә cәsarәt ver! –
Quru döşәmәnin üstündә diz çökәrәk bu cür yalvarar vә sanki öz
amalı önündә tәzim edirmiş kimi başını aşağı әyәrdi.
Qәhvәyi rәngdә saqqalı olan Hartmen boyca hündür adam
idi. O, Ohayonun Klivlend әyalәtindәki alt paltarları mağazasına
nәzarәt edәn varlı bir iş adamının qızı ilә evlәnmişdi. Hәyat
yoldaşı kök vә әsәbi qadın idi. Keşiş Hartmenә şәhәrdә hamı
hörmәt bәslәyirdi. Kilsәyә tez-tez gәlib-gedәn yaşlılar sakit vә
tәvazökar xasiyyәtinә görә onu çox istәyirdilәr. Vaynzburq bank
sahibinin hәyat yoldaşı xanım Vayt da onu savadlı vә vicdanlı
biri kimi tanıyırdı.
Presbayterian kilsәsinin Vaynzburqdakı digәr kilsәlәrlә heç
bir әlaqәsi yox idi. Bu kilsә daha böyük vә әzәmәtli idi. Üstәlik,
Presbayterian kilsәsinin keşişinә daha çox mәvacib ödәnilirdi.
Bu kilsәnin keşişinә hәtta xüsusi bir fayton da ayrılmışdı vә
bәzәn yay axşamlarında Hartmen bu faytonda öz xanımı ilә
gәzmәyә çıxardı. Meyn vә Bakay küçәlәrindә gәzdiklәri zaman
keşiş yolda gördüyü insanlara hörmәtlә salam verәr, hәyat yoldaşı
isә gizli bir qürur hissi duyaraq gözucu әrinә baxar vә faytona
qoşulmuş atın әtrafdakı adamlardan ürkәrәk qaçmasından qorxardı.
Vaynzburqda yaşadığı illәr Körtis Hartmenin hәyatında әn
uğurlu illәr idi. İbadәt üçün kilsәyә gәlәnlәrdәn heç kimlә yaxın
münasibәti olmasa da, özünә düşmәn dә qazanmamışdı. O, bütün
varlığı ilә Tanrıya ibadәt etmәyә çalışırdı, amma içindәki gizli
bir vicdan әzabı onu rahat qoymurdu. Vaynzburq küçәlәrindә

121