Page 118 - anderson_Макет 1

Şervud Anderson

Artıq axşam düşmüşdü. Bütün qәsәbәni bürüyәn qaranlıq,
mehmanxananın qarşısındakı yoxuşu vә yoxuşun yanından uzanıb
gedәn dәmir yolunu da görünmәz elәmişdi. Hardansa uzaqdan
qәrbә gedәn sәrnişin qatarının sәsi eşidildi. Yol kәnarında yatan
it qalxıb hürmәyә başladı.
– Mәn buralara gәlmişdim ki, içkini tәrgidәm, – sәrxoş oğlan,
nәhayәt ki, dillәndi vә göz yaşları yanaqlarından aşağı süzüldü.
O, Tom Harda baxmırdı. Sanki xәyal görürmüş kimi qabağa
әyilib gözlәrini qaranlığa zillәmişdi. – Baş götürüb kәndә gәldim
ki, bәlkә, burda sağalım. Amma yox, sağalmadım. Bilirsiniz,
niyә sağalmadım? – o, üzünü çevirib atasının dizlәrindә oturan
uşağa baxdı. Sonra gözlәrini uşaqdan çәkdi. Әli ilә Tom Hardın
qoluna toxunub sözlәrinә davam etdi:
– Mәnim aludә olduğum şey tәkcә içki deyil. Başqa şey dә
var. Mәn aşiqәm. Amma sevәcәyim, aşiq olacağım şeyi hәlә
tapmamışam. Siz başa düşürsünüz mәni? Başa düşsәniz, bilәrsiniz
ki, bu dediyim elә-belә şey deyil. Bu, mәni içkidәn dә betәr
mәhv elәyir. Çox az adam başa düşür mәni.
Oğlan susdu vә elә görkәm aldı ki, sanki bu kәdәr onu әbәdi
susdurmuşdu. Lakin parovozun növbәti fiti onu tәzәdәn ayıltdı.
– Mәn inamımı itirmәmişәm. Amma gәlib elә yerә düşmüşәm
ki, bu inamımdan heç vaxt heç nә çıxmayacaq, – boğuq sәslә
dedi vә gözlәrini zillәyib kәskin baxışlarla uşağa baxaraq daha
kişiyә fikir vermәdәn qızla danışmağa başladı:
– Burda gәlәcәyin bir qadını böyüyür, – onun sәsi indi daha
aydın vә ciddi idi. – Amma mәn o qadını әldәn buraxmışam.
Başa düşürsünüz? O, mәnim zamanımda dünyaya gәlmәyib. O
böyüyüb gözәl bir qadın olacaq. Yәqin, bu da bir qismәt imiş ki,
bu yay axşamında, özümü içki ilә mәhv elәdiyim bir vaxtda o
qadının uşaqlığını görә bildim.
Oğlanın çiyinlәri möhkәmcә titrәdi. Tütünü kağıza bükmәk
istәdi, bacarmadı. Kağız titrәyәn barmaqlarının arasından sürüşüb
yerә düşdü. Әsәbilәşәrәk öz-özünә deyinmәyә başladı. Sonra
sözlәrinә davam etdi:
– Elә bilirlәr ki, qadın olmaq, sevilmәk asan işdir. Amma
yox. Düzünü mәn bilirәm, – yenә dә üzünü uşağa tәrәf çevirdi. –
Bәli, mәn bilirәm, mәn başa düşürәm. Bәlkә dә, bütün insanların
içindә bircә mәn anlayıram.

118