Page 117 - anderson_Макет 1
P. 117
TENDİ
O, yeddi yaşına qәdәr köhnә vә tәmirsiz evlәrindә yaşamışdı.
Bu ev Trunyon Payka aparan istifadәsiz yolun kәnarında yerlәşirdi.
Anası ölmüşdü. Atası isә ona çox da diqqәt göstәrmirdi. Atasının
işi-gücü ancaq din haqqında düşünmәk vә danışmaqdan ibarәt
idi. O, özünün aqnostik olduğunu deyir, uşaqlıqdan yetim qalan
vә ölmüş anasının qohumlarına ümid bağlayaraq yaşayan balaca
qızını nümunә göstәrib, hamının mәrhәmәtli dediyi o Tanrının,
әslindә, olmadığını bildirir, qonşularının imanlarını alt-üst etmәk
üçün әlindәn gәlәni әsirgәmirdi.
O vaxtlar şәhәrdәn Vaynzburqa yad bir adam gәlmişdi. Hәmin
adam o yetim qızda atasının görә bilmәdiklәrini görmәyi bacarmışdı.
Saçları qırmızıya çalan hündürboy, gәnc bir oğlan idi vә
demәk olar ki, hәmişә kefli olardı. Bәzәn qızın atası Tom Hardla
birgә o da “Nyu Villard Hauz” mehmanxanasının önündә otururdu.
Tom Tanrının olmadığı ilә bağlı söhbәtlәrinә davam etdikcә
oğlan gülümsәyir vә kәnarda dayananlara göz vururdu. Onlar
qısa zamanda dost olmuşdular vә bir-birlәri ilә tez-tez görüşüb
söhbәt lә şir dilәr.
Bu cavan oğlan Klivlenddәn olan varlı bir tacirin oğlu idi.
Vaynzburqa gәlmәkdә onun bir mәqsәdi var idi. İçkini tәrgitmәk
üçün bura gәlmişdi vә düşünürdü ki, şәhәrdәki dostlarından uzaq
qalıb kәnd mühitindә yaşasa, onu getdikcә mәhv edәn bu
aludәçilikdәn xilas olacaq.
Amma Vaynzburqda yaşamaq ona düşmәdi. Cansıxıcı vә
darıxdırıcı saatlar onu içkiyә daha da aludә elәdi. Lakin bircә
şeyә nail ola bildi: Tom Hardın qızına dәrinmәnalı bir ad qoydu.
Bir axşam uzun sürәn içki mәclislәrinin sәrxoşluğundan
ayılmağa çalışarkәn yenә dә Meyn küçәsinә gәldi. Tom Hard
“Nyu Villard Hauz” mehmanxanasının qarşısında idi. Beşyaşlı
qızı da onun dizlәrindә oturmuşdu. Corc Villard isә Tomun
yanında, yolun kәnarında dayanmışdı. Cavan oğlan onların
yanındakı stulda oturdu. Onun bәdәni әsirdi. Danışanda sәsi dә
titrәmәyә başladı.
117