Page 249 - "Zəfər və ilğım"
P. 249
N.Dupakın teatrdan getmәsi isә ayrıca bir söhbәtin möv- 249
zusudur. Onu gah Malaya Bronnaya Teatrında işlәyәn Ko-
qanla әvәzlәdilәr, gah yerinә qaytardılar, nәhayәt, iyirmi il-
lik ağır zәhmәtdәn, tәhqir vә hörmәtsizlikdәn sonra “insanları
kiçik dozalarla qәbul etmәk lazımdır” prinsipi ilә yola sal-
dılar.
Tezliklә Samoylovun yaxın dostu Volodya Nasonov da
teatrla vidalaşmalı oldu. Alisa Çernova ilә boşandıqdan
sonra kiçik vәtәni Çelyabinskә getdi vә orada müәmmalı
şәkildә suda boğuldu. Bu hadisәdәn bir qәdәr әvvәl, yenә
dә müәmmalı şәraitdә, Taqanka Teatrının әsasını qoyanlardan
biri, “Sezuanlı xeyirxah” tamaşasında qarı rolunu oynayan
Lüdmila Voziyan intihar etmişdi.
Bütün bu “tәsadüfi” hadisәlәr yaddaşlara yazılır, insanları
qıcıqlandırır, araya nifaq toxumları sәpirdi. Başqa kollektivlәr
üçün, bәlkә dә, heç bir tәhlükә doğurmayan bu mәqamlar
tamaşaçıların hörmәtini qazanmış iddialı Taqanka Teatrında
ölümcül effekt yaradır, min bir zәhmәtlә formalaşdırılmış
dәyәrlәrin әsasını sarsıdırdı. Nәticәdә, teatr iki yerә parçalandı,
әn әsası isә, ӘFSANӘ mәhv edildi.
Nә qәdәr müdrik adam olursan ol, satqınlığın, xәyanәtin
tәbiәtini nә qәdәr dәrindәn araşdırırsan araşdır, müxtәlif
qәnaәtlәrlә üzlәşәcәksәn: bәzәn satqınlar elә özü kimilәri
ittiham edәcәk, digәr hallarda, xәyanәtkar öz әmәllәrinә
görә bizi günahkar bilәcәk. Burada Plutarxın sözlәrini
xatırlamaq yerinә düşәrdi: “Satqınlar hamıdan әvvәl özlәrinә
xәyanәt edir”. Әn maraqlısı odur ki, Taqanka Teatrının yeni
yaranmağa başladığı vaxtlarda, “Azadlıq heykәlinin kölgәsi
altında” tamaşasında E.Heminqueyin “Zәng kimin üçün
çalınır” sözlәri epiqraf seçilmişdi.
“Ada kimi olan insan yoxdur, hәr kәs öz-özlüyündә Ma-
terikin, Torpağın bir hissәsidir; әgәr Dalğa sahildәki Sıldırım
qayanı yuyub dәnizә aparsa, Avropa kiçilәcәk, Burun suyun
altında qalsa, sәnin Qәsrin vә Dostun da yox olacaq; hәr
zusudur. Onu gah Malaya Bronnaya Teatrında işlәyәn Ko-
qanla әvәzlәdilәr, gah yerinә qaytardılar, nәhayәt, iyirmi il-
lik ağır zәhmәtdәn, tәhqir vә hörmәtsizlikdәn sonra “insanları
kiçik dozalarla qәbul etmәk lazımdır” prinsipi ilә yola sal-
dılar.
Tezliklә Samoylovun yaxın dostu Volodya Nasonov da
teatrla vidalaşmalı oldu. Alisa Çernova ilә boşandıqdan
sonra kiçik vәtәni Çelyabinskә getdi vә orada müәmmalı
şәkildә suda boğuldu. Bu hadisәdәn bir qәdәr әvvәl, yenә
dә müәmmalı şәraitdә, Taqanka Teatrının әsasını qoyanlardan
biri, “Sezuanlı xeyirxah” tamaşasında qarı rolunu oynayan
Lüdmila Voziyan intihar etmişdi.
Bütün bu “tәsadüfi” hadisәlәr yaddaşlara yazılır, insanları
qıcıqlandırır, araya nifaq toxumları sәpirdi. Başqa kollektivlәr
üçün, bәlkә dә, heç bir tәhlükә doğurmayan bu mәqamlar
tamaşaçıların hörmәtini qazanmış iddialı Taqanka Teatrında
ölümcül effekt yaradır, min bir zәhmәtlә formalaşdırılmış
dәyәrlәrin әsasını sarsıdırdı. Nәticәdә, teatr iki yerә parçalandı,
әn әsası isә, ӘFSANӘ mәhv edildi.
Nә qәdәr müdrik adam olursan ol, satqınlığın, xәyanәtin
tәbiәtini nә qәdәr dәrindәn araşdırırsan araşdır, müxtәlif
qәnaәtlәrlә üzlәşәcәksәn: bәzәn satqınlar elә özü kimilәri
ittiham edәcәk, digәr hallarda, xәyanәtkar öz әmәllәrinә
görә bizi günahkar bilәcәk. Burada Plutarxın sözlәrini
xatırlamaq yerinә düşәrdi: “Satqınlar hamıdan әvvәl özlәrinә
xәyanәt edir”. Әn maraqlısı odur ki, Taqanka Teatrının yeni
yaranmağa başladığı vaxtlarda, “Azadlıq heykәlinin kölgәsi
altında” tamaşasında E.Heminqueyin “Zәng kimin üçün
çalınır” sözlәri epiqraf seçilmişdi.
“Ada kimi olan insan yoxdur, hәr kәs öz-özlüyündә Ma-
terikin, Torpağın bir hissәsidir; әgәr Dalğa sahildәki Sıldırım
qayanı yuyub dәnizә aparsa, Avropa kiçilәcәk, Burun suyun
altında qalsa, sәnin Qәsrin vә Dostun da yox olacaq; hәr
