Page 192 - "Zəfər və ilğım"
P. 192
Şitilliyi görәn qonaqlar heyranlıqlarını gizlәdә bilmirdi-
lәr. Xiyar, soğan, şüyüd… Burada hәr növ bitkiyә rast gәl-
mәk olardı.
– Qulaq as, Samoylov, – Lüsya qibtәylә sözә başladı, –
fәrasәtinә söz ola bilmәz! Yox, yox, xәtrinә dәymәsin, yaxşı
mәnada deyirәm. Demәli, bu gözәl bağ evindәn savayı, on-
ların Moskvada da mәnzili var?!
Samoylov könülsüz başını yellәyәrәk susdu.
– Yaxşı, bәs cavan evlilәr harada yaşayacaqlar?
– Bundan sәnә nә, Lüsya, – Alisa özünü saxlaya bilmә-
di, – Vityanın bәxti gәtirib, yaxşı qızla evlәnib. Üstәlik, qı-
zın valideynlәrinin mәnzili dә var…
Alisanın gәlinә “yaxşı qız” demәsi Jivotovanın xoşuna
gәlmәdi. Ancaq üz-gözünü turşutsa da, heç nә demәdi. Sa-
moylov kurs yoldaşlarına gül dәrmәk üçün onlardan arala-
nanda, Lüsya sakit sәslә әlavә etdi:
– Yaxşısı budur, özün barәdә fikirlәşәsәn, әzizim. Sәnә
demişdim, gәrәk Vitkadan bәrk yapışaydın, onun hәr yerdә
naxışı gәtirir… Günah özündәdir. Görürsәn, sәnin Alyoşanın
ipinin üstünә odun yığmalı deyil, amma Vitka başqa adamdır.
192 Onunla dil tapmaq asandır. Mәnzil problemi dә olmayacaqdı:
Dubninski küçәsindәki evdә ona otaq vermәk istәyirdilәr.
Amma indi otaq-filan barәdә fikirlәşmir, nә vecinә, Beqovaya
küçәsindә ikiotaqlı mәnzili var. Tanyanın bәxti gәtirib,
Vitya etibarlı oğlandır.
– Bu cür tәlәm-tәlәsik evlәnmәlәrә inanmıram. İstәsәm,
onu o uzunburun qızın әlindәn bir gecәdә alaram.
– Bunu ağlına da gәtirmә! Boş-boş danışma, artıq gecdir,
Vityanı qaytara bilmәyәcәksәn.
– Yaxşı, baxarıq. Özündәn danış, deyәsәn, hamilәsәn…
– Hә, hamilәyәm, – Alisa yüngülcә qabarmış qarnını
Lüsyanın gözündәn gizlәtmәyә çalışaraq, cavab verdi.
– Nasonovdandır?
– Nasonovdandır, ondan mәnә qalan bu uşaq oldu…
– Televiziya onu sәndәn aldı…
lәr. Xiyar, soğan, şüyüd… Burada hәr növ bitkiyә rast gәl-
mәk olardı.
– Qulaq as, Samoylov, – Lüsya qibtәylә sözә başladı, –
fәrasәtinә söz ola bilmәz! Yox, yox, xәtrinә dәymәsin, yaxşı
mәnada deyirәm. Demәli, bu gözәl bağ evindәn savayı, on-
ların Moskvada da mәnzili var?!
Samoylov könülsüz başını yellәyәrәk susdu.
– Yaxşı, bәs cavan evlilәr harada yaşayacaqlar?
– Bundan sәnә nә, Lüsya, – Alisa özünü saxlaya bilmә-
di, – Vityanın bәxti gәtirib, yaxşı qızla evlәnib. Üstәlik, qı-
zın valideynlәrinin mәnzili dә var…
Alisanın gәlinә “yaxşı qız” demәsi Jivotovanın xoşuna
gәlmәdi. Ancaq üz-gözünü turşutsa da, heç nә demәdi. Sa-
moylov kurs yoldaşlarına gül dәrmәk üçün onlardan arala-
nanda, Lüsya sakit sәslә әlavә etdi:
– Yaxşısı budur, özün barәdә fikirlәşәsәn, әzizim. Sәnә
demişdim, gәrәk Vitkadan bәrk yapışaydın, onun hәr yerdә
naxışı gәtirir… Günah özündәdir. Görürsәn, sәnin Alyoşanın
ipinin üstünә odun yığmalı deyil, amma Vitka başqa adamdır.
192 Onunla dil tapmaq asandır. Mәnzil problemi dә olmayacaqdı:
Dubninski küçәsindәki evdә ona otaq vermәk istәyirdilәr.
Amma indi otaq-filan barәdә fikirlәşmir, nә vecinә, Beqovaya
küçәsindә ikiotaqlı mәnzili var. Tanyanın bәxti gәtirib,
Vitya etibarlı oğlandır.
– Bu cür tәlәm-tәlәsik evlәnmәlәrә inanmıram. İstәsәm,
onu o uzunburun qızın әlindәn bir gecәdә alaram.
– Bunu ağlına da gәtirmә! Boş-boş danışma, artıq gecdir,
Vityanı qaytara bilmәyәcәksәn.
– Yaxşı, baxarıq. Özündәn danış, deyәsәn, hamilәsәn…
– Hә, hamilәyәm, – Alisa yüngülcә qabarmış qarnını
Lüsyanın gözündәn gizlәtmәyә çalışaraq, cavab verdi.
– Nasonovdandır?
– Nasonovdandır, ondan mәnә qalan bu uşaq oldu…
– Televiziya onu sәndәn aldı…