Page 172 - "Zəfər və ilğım"

Viktor gözucu Boris İvanoviçin üzünә baxdı, görsün,
arvadı öz әlaqәlәrini şişirtmir ki?

– Boris Nikolayeviçlә çoxdan ayrılmışıq. Yoxsa mәni iş-
dә saxlamazdılar.

Onun keçmiş әri başının hәrәkәtiylә arvadının sözlәrini
tәsdiqlәdi.

– MK-da… xidmәtçi işlәyirәm… Uzun illәrdir ki, birinci
şәxslәrin kabinetini yığışdırıram. Bu mәnzili dә işdәn
veriblәr. Keçәn il Matveyevkadan buraya köçdük. Köçәn
kimi, Tatyana buradakı qızlarla dostlaşdı, sonra onlardan

172

David Borovski arvadı Marina ilə, 1989-cu il
birinin yanında işә düzәldi. İndi laborant işlәyir. Şükür
Allaha, mәktәbi atmadı.

– Hәr şey yaxşıdır, axşam mәktәbindә oxumaq cinayәt
deyil. Sәnsә, Viktor, xilaskar-filan deyilsәn… Nә isә, bu
başqa söhbәtin mövzusudur….

– Niyә, ata? – dәhlizdәn Tatyananın sәsi eşidildi. O gәlib
Viktorun yanındakı stulda әylәşdi – Bizim öz planlarımız
var… Ana, mәn artıq onunam. Viktor, doğrudan nikah bağ-
lamaq istәyirsәn?