Page 173 - "Zəfər və ilğım"
P. 173
Viktor gülә-gülә Tatyananı qucaqlayıb öpdü vә sevincәk
dedi:
– Qadın xoşuna gәlirsә evlәn, yoxsa sәnin әvәzinә bunu
başqası elәyәcәk.
Furtseva Taqanka Teatrında
“Canlı” tamaşasında raykom binası tәsvir olunan sәhnәdә 173
gurultulu patetik musiqinin müşayiәti ilә tavandan stullar
endirilirdi. Bu vaxt mәlum oldu ki, raykom işçilәrinin
arasında Samoylovun oynadığı tәlimatçı yoxdur. Lübimov
mikrofonu әlinә götürüb, Samoylovu sәslәmәyә başladı:
– Hanı o? Yenә konsert verir?
Radioyla Kumirә cavab verdilәr ki, Samoylov paltarını
dәyişmәyә gedib: “Elә bilirdi ki, bu gün lazım olmayacaq.
Axı siz Kerenskilәrlә bağlı sәhnәyә baxmaq istәyirdiniz”.
– Zoya, mәşqlәr qurtardı ki? – Lübimov birdәn-birә şәn
sәslә soruşdu.
– Hә, Yuri Petroviç, demәk olar, tamaşanı idarәyә tәqdim
edәrkәn bildirdiyiniz iradların hamısı nәzәrә alınıb.
– Ola bilmәz! Belә tez?
– Әlbәttә, bizi nә bilmişdiz! – Hacıoğlu zarafat elәdi.
– Qlaqolin! – Lübimov mikrofona bağırdı, – baxış harada
olacaq?
Qlaqolin zalın qapısının arasından göründü:
– İstәsәz, foyedә keçirәrik.
– Yox, stulları qaldırın, sәhnәdә baxaq.
Yenidәn patetik musiqi sәslәndi vә stulları qaldırdılar.
Sәhnәyә adamlar daxil olmağa başladı. Kerenski rolunu
oynamaq istәyәn yeddi nәfәr vardı. Ancaq Samoylov onların
arasında gözә dәymirdi.
– Baxışa gәlәnlәr, sәhnәyә qalxın. Boris Alekseyeviç,
onlar kostyumsuz oynayacaqlar?
dedi:
– Qadın xoşuna gәlirsә evlәn, yoxsa sәnin әvәzinә bunu
başqası elәyәcәk.
Furtseva Taqanka Teatrında
“Canlı” tamaşasında raykom binası tәsvir olunan sәhnәdә 173
gurultulu patetik musiqinin müşayiәti ilә tavandan stullar
endirilirdi. Bu vaxt mәlum oldu ki, raykom işçilәrinin
arasında Samoylovun oynadığı tәlimatçı yoxdur. Lübimov
mikrofonu әlinә götürüb, Samoylovu sәslәmәyә başladı:
– Hanı o? Yenә konsert verir?
Radioyla Kumirә cavab verdilәr ki, Samoylov paltarını
dәyişmәyә gedib: “Elә bilirdi ki, bu gün lazım olmayacaq.
Axı siz Kerenskilәrlә bağlı sәhnәyә baxmaq istәyirdiniz”.
– Zoya, mәşqlәr qurtardı ki? – Lübimov birdәn-birә şәn
sәslә soruşdu.
– Hә, Yuri Petroviç, demәk olar, tamaşanı idarәyә tәqdim
edәrkәn bildirdiyiniz iradların hamısı nәzәrә alınıb.
– Ola bilmәz! Belә tez?
– Әlbәttә, bizi nә bilmişdiz! – Hacıoğlu zarafat elәdi.
– Qlaqolin! – Lübimov mikrofona bağırdı, – baxış harada
olacaq?
Qlaqolin zalın qapısının arasından göründü:
– İstәsәz, foyedә keçirәrik.
– Yox, stulları qaldırın, sәhnәdә baxaq.
Yenidәn patetik musiqi sәslәndi vә stulları qaldırdılar.
Sәhnәyә adamlar daxil olmağa başladı. Kerenski rolunu
oynamaq istәyәn yeddi nәfәr vardı. Ancaq Samoylov onların
arasında gözә dәymirdi.
– Baxışa gәlәnlәr, sәhnәyә qalxın. Boris Alekseyeviç,
onlar kostyumsuz oynayacaqlar?
