Page 372 - Stiven Kinq
P. 372
ven Kinq
бунлары неъя эизли сахламаг олар ахы? Бцтцн бунлар неъя баш веря
биляр? Йалныз йашыл сачлы Танрынын сусгун разылыьы иля…
– Ишя бах, – Берт мызылданды вя еля бу вахт автомобил
сиренасы ятрафы сарды, – машын дайанмадан сигнал верирди.
Берт пиллякяндян йеря сычрады, мяркязи кечидля чыхыша доьру
гачыб, гапыны итяляди. Кцчянин ишыьы эюзлярини гамашдырды. Сцкан
архасында отуран Вики дящшят ичиндя о тяряф-бу тяряфя баха-баха
икиялли клаксону сыхырды. Щяр тяряфдян машына доьру ушаглар гачыб
эялмякдяйди. Чохусу шагганаг чякиб эцлцрдц. Онлар бычагларла,
кичик балталарла, арматурла, дашла силащланмышдылар. Сяккиз йашларында
узунсачлы, сарышын гыз ялиндяки эцрзц йелляйирди. Кянд адамларынын
яйлянъяси. Щеч ким одлу силащ эютцрмямишди. Берт гышгырыб, со-
рушмаг истяйирди: “Бурада Адям вя Щявва кимлярдир? Араныздакы
ана кимдир? Бяс гызлар? Аталар? Оьуллар?” Билирсянся, де.
Онлар йан кцчялярдян, шящяр паркындан, мяктябин идман
мейданчасынын щасарындакы дарвазадан ахышыб эялирдиляр. Ушаглар
килсянин кандарында донуб галмыш кишини етинасыз бахышларла сцзцр
вя бармагларыйла ону эюстяриб, эцлцшцрдцляр… ащ, бу эюзял ушаг
эцлцшляри.
Гызлар топугларына гядяр михяйи йун донлар эеймишди, баш-
ларында рянэи солухмуш йай шлйапалары варды. Оьланлар протестант
кешишляри кими эеймишдиляр: гара костйум, кастордан тикилмиш гара
шлйапа. Онлар мейданы, чямянликляри долдурмушдулар. Баптист
Щидайят килсясинин щяйятиндян кечиб, машына доьру гачан
ушаглардан бири, аз гала Берти вуруб йыхаъагды.
– Тцфянэи эютцр! – О, вар эцъц иля баьырды. – Вики, мяни еши-
дирсян? Тцфянэ!
Анъаг горху гызы ифлиъ етмишди, Берт буну щяля пиллякяндя
икян эюрмцшдц. Машынын шцшяляри баьлы олдуьундан гыз ону, йягин
ки, щеч ешитмямишди дя. Ушаглар дястя-дястя “Т-берд”ин ятрафыны
сармышдылар. Машыны щяр тяряфдян балта, дящря вя арматур чубугларла
дюйяъляйирдиляр. “Бу, садяъя пис йухудур” – Бертин фикриндян
кечди. Машынын йан ъинащындан хромдан дцзялдилмиш декоратив
ох гопуб дцшдц. Онун ардынъа капотун цстцндяки метал бяндлямя
гопду. Бычагларла тякярляри дешиб бошалтдылар. Машын ися еля щей
фит верирди. Машынын юн вя йан шцшяляри тязйигя давам эятирмяйб,
зангылтыйла салона тюкцлдц. О эюрцрдц ки, Вика бир ялиyля машынын
клаксонуну басыр, о бири ялиyля цзцнц юртцб. Чыльынлашмыш ушаглар
артыг яллярини узадыб, ичяридян машынын гапысыны ачмаьа чалышырдылар.
Вика вар эцъц иля мцгавимят эюстярирди. Фит сяси кясик-кясик
372
бунлары неъя эизли сахламаг олар ахы? Бцтцн бунлар неъя баш веря
биляр? Йалныз йашыл сачлы Танрынын сусгун разылыьы иля…
– Ишя бах, – Берт мызылданды вя еля бу вахт автомобил
сиренасы ятрафы сарды, – машын дайанмадан сигнал верирди.
Берт пиллякяндян йеря сычрады, мяркязи кечидля чыхыша доьру
гачыб, гапыны итяляди. Кцчянин ишыьы эюзлярини гамашдырды. Сцкан
архасында отуран Вики дящшят ичиндя о тяряф-бу тяряфя баха-баха
икиялли клаксону сыхырды. Щяр тяряфдян машына доьру ушаглар гачыб
эялмякдяйди. Чохусу шагганаг чякиб эцлцрдц. Онлар бычагларла,
кичик балталарла, арматурла, дашла силащланмышдылар. Сяккиз йашларында
узунсачлы, сарышын гыз ялиндяки эцрзц йелляйирди. Кянд адамларынын
яйлянъяси. Щеч ким одлу силащ эютцрмямишди. Берт гышгырыб, со-
рушмаг истяйирди: “Бурада Адям вя Щявва кимлярдир? Араныздакы
ана кимдир? Бяс гызлар? Аталар? Оьуллар?” Билирсянся, де.
Онлар йан кцчялярдян, шящяр паркындан, мяктябин идман
мейданчасынын щасарындакы дарвазадан ахышыб эялирдиляр. Ушаглар
килсянин кандарында донуб галмыш кишини етинасыз бахышларла сцзцр
вя бармагларыйла ону эюстяриб, эцлцшцрдцляр… ащ, бу эюзял ушаг
эцлцшляри.
Гызлар топугларына гядяр михяйи йун донлар эеймишди, баш-
ларында рянэи солухмуш йай шлйапалары варды. Оьланлар протестант
кешишляри кими эеймишдиляр: гара костйум, кастордан тикилмиш гара
шлйапа. Онлар мейданы, чямянликляри долдурмушдулар. Баптист
Щидайят килсясинин щяйятиндян кечиб, машына доьру гачан
ушаглардан бири, аз гала Берти вуруб йыхаъагды.
– Тцфянэи эютцр! – О, вар эцъц иля баьырды. – Вики, мяни еши-
дирсян? Тцфянэ!
Анъаг горху гызы ифлиъ етмишди, Берт буну щяля пиллякяндя
икян эюрмцшдц. Машынын шцшяляри баьлы олдуьундан гыз ону, йягин
ки, щеч ешитмямишди дя. Ушаглар дястя-дястя “Т-берд”ин ятрафыны
сармышдылар. Машыны щяр тяряфдян балта, дящря вя арматур чубугларла
дюйяъляйирдиляр. “Бу, садяъя пис йухудур” – Бертин фикриндян
кечди. Машынын йан ъинащындан хромдан дцзялдилмиш декоратив
ох гопуб дцшдц. Онун ардынъа капотун цстцндяки метал бяндлямя
гопду. Бычагларла тякярляри дешиб бошалтдылар. Машын ися еля щей
фит верирди. Машынын юн вя йан шцшяляри тязйигя давам эятирмяйб,
зангылтыйла салона тюкцлдц. О эюрцрдц ки, Вика бир ялиyля машынын
клаксонуну басыр, о бири ялиyля цзцнц юртцб. Чыльынлашмыш ушаглар
артыг яллярини узадыб, ичяридян машынын гапысыны ачмаьа чалышырдылар.
Вика вар эцъц иля мцгавимят эюстярирди. Фит сяси кясик-кясик
372
